1 บิลดัดว่า พระเจ้าทรงลงโทษคนชั่ว แล้วบิลดัดชาวชูอาห์ตอบว่า2 “ท่านทั้งหลายจะค้นหาถ้อยคำนานเท่าใด?จงใคร่ครวญ แล้วเราจะพูด3 ไฉนเราจึงถูกนับให้เป็นสัตว์?ไฉนเราจึงเป็นคนโฉดในสายตาของท่านทั้งหลาย?4 ท่านผู้ฉีกตัวของท่านด้วยความโกรธจะให้แผ่นดินโลกถูกทอดทิ้งเพราะเห็นแก่ท่านหรือ?จะให้ก้อนหินโยกย้ายจากที่ของมันหรือ?5 “เออ ความสว่างของคนอธรรมจะถูกดับเสียและเปลวไฟของเขาไม่ส่องแสงอีก6 ดวงสว่างในเต็นท์ของเขามืดและตะเกียงที่อยู่เหนือเขาก็ดับ7 ย่างก้าวอันแข็งแรงของเขาก็สั้นเข้าและแผนการของเขาเองคว่ำเขาลง8 เพราะเท้าของเขาเข้าไปติดตาข่ายและเขาเดินอยู่บนหลุมพราง9 กับดักอันหนึ่งฉวยส้นเท้าของเขาไว้แร้วอันหนึ่งรัดเขาไว้10 มีบ่วงซ่อนอยู่ในดินไว้ดักเขามีกับอยู่ในทางไว้ดักเขา11 สิ่งน่าหวาดเสียวทำให้เขาตกใจอยู่รอบด้านและไล่ติดส้นเท้าของเขาอยู่12 กำลังของเขาร่อยหรอไปเพราะความหิวและภัยพิบัติก็พร้อมจะให้เขาสะดุด13 ผิวหนังของเขา โรคก็กินเสียโรคร้ายภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า บุตรหัวปีแห่งความตายก็กินแขนขาของเขา14 เขาถูกถอนออกจากเต็นท์ที่เขาไว้วางใจและถูกนำมายังพระราชาแห่งความสยดสยองน่าจะหมายถึง โมท เทพเจ้าแห่งความตาย15 ท่านจะอาศัยอยู่ในเต็นท์ของเขา เพราะมันไม่ใช่ของเขาอีกต่อไปมีกำมะถันเกลื่อนกลาดเหนือที่อยู่ของเขา16 จากเบื้องล่าง รากของเขาแห้งไปและจากเบื้องบน กิ่งของเขาเหี่ยวไป17 การระลึกถึงเขาน่าจะหมายถึง คนอธรรม ในข้อ 5พินาศไปจากโลกและเขาไม่มีชื่ออยู่ในถนน18 เขาถูกผลักไสจากความสว่างเข้าสู่ความมืดและถูกไล่ออกไปจากแผ่นดินโลก19 เขาไม่มีลูกหลานท่ามกลางชนชาติของเขาและไม่มีคนรอดตายในที่ซึ่งเขาเคยอยู่20 ชาวตะวันตกก็ตกตะลึงด้วยวันของเขาและชาวตะวันออกก็หวาดกลัว21 แน่ละ นี่คือที่อาศัยของคนชั่วและที่อยู่ของคนซึ่งไม่รู้จักพระเจ้า”