1 ตราชูขี้ฉ้อนั้นเป็นที่เกลียดชังต่อพระเจ้าแต่ลูกตุ้มที่ยุติธรรมเป็นที่ปีติยินดีแด่พระองค์2 เมื่อความเย่อหยิ่งมาถึง ความหยามน้ำหน้าก็มาด้วยแต่ปัญญาอยู่กับคนใจถ่อม3 ความสัตย์ซื่อของคนที่เที่ยงธรรมย่อมนำเขาแต่ความคดโกงของคนทรยศย่อมทำลายเขา4 ความมั่งคั่งไม่อำนวยกำไรในวันทรงพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยกู้ให้พ้นความมรณา5 ความชอบธรรมของคนที่ไร้ตำหนิย่อมรักษาทาง ของเขาให้ตรงแต่คนชั่วร้ายก็ล้มลงด้วยความชั่วร้ายของเขาเอง6 ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยกู้เขาแต่คนทรยศจะถูกราคะของเขาจับเป็นเชลย7 เมื่อคนชั่วร้ายตาย ความหวังของเขาก็พินาศและความมุ่งหวังของคนชั่วช้าก็สูญเปล่า8 คนชอบธรรมรับการช่วยเหลือให้พ้นความลำบากและคนชั่วร้ายเข้าไปแทนที่9 คนไร้พระเจ้าทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปากแต่คนชอบธรรมได้รับการช่วยให้พ้นด้วยอาศัยความรู้10 เมื่อคนชอบธรรมอยู่เย็นเป็นสุขบ้านเมืองก็เปรมปรีดิ์และเมื่อคนชั่วร้ายพินาศ ก็มีเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี11 โดยพรของคนเที่ยงธรรมบ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่องแต่ว่ามันคว่ำลงโดยปากของคนชั่วร้าย12 บุคคลที่เหยียดเพื่อนบ้านของตนย่อมขาดสามัญสำนึกแต่คนที่มีความเข้าใจก็ยังนิ่งอยู่13 บุคคลที่เที่ยวซุบซิบก็เผยความลับแต่บุคคลที่ไว้วางใจได้ย่อมปิดบังสิ่งหนึ่งสิ่งใดไว้ได้14 ที่ไหนที่ไม่มีการนำ ประชาชนก็ล้มลงแต่ในที่ซึ่งมีที่ปรึกษามากย่อมมีความปลอดภัย15 บุคคลผู้รับประกันคนอื่นจะต้องทนทุกข์แต่คนที่เกลียดการรับประกันย่อมปลอดภัย16 สตรีงามสง่าย่อมได้รับเกียรติและชายหน้าเลือดย่อมมั่งคั่ง17 ชายผู้มีความเอ็นดูย่อมให้ประโยชน์แก่ตนแต่ชายที่ดุร้ายย่อมทำให้ตัวเองเจ็บ18 ชายชั่วร้ายได้ผลจ้างที่หลอกลวงแต่บุคคลที่หว่านความชอบธรรมจะได้บำเหน็จที่แน่นอน19 บุคคลผู้ตั้งมั่นอยู่ในความชอบธรรมจะมีชีวิตอยู่แต่บุคคลผู้ติดตามความชั่วร้ายจะถึงความตาย20 คนที่ความคิดตลบตะแลงเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแด่พระเจ้าแต่คนที่มีทางไร้ตำหนิย่อมเป็นที่ปีติยินดีของพระองค์21 จงแน่ใจเถิด ซึ่งคนชั่วร้ายจะไม่มีโทษนั้นหามิได้แต่บรรดาผู้ที่เป็นคนชอบธรรมจะได้รับการช่วยกู้22 สตรีงามที่ปราศจากความเฉลียวฉลาดก็เหมือนห่วงทองคำที่จมูกหมู23 ความปรารถนาของคนชอบธรรมจบลงในความดีเท่านั้นความมุ่งหวังของคนชั่วร้ายจบลงในความพิโรธ24 บางคนยิ่งจำหน่ายยิ่งมั่งคั่งบางคนยิ่งยึดสิ่งที่ควรจำหน่ายไว้ยิ่งขัดสนก็มี25 บุคคลที่ใจกว้างขวางย่อมได้รับความมั่งคั่งบุคคลที่รดน้ำ เขาเองจะรับการรดน้ำ26 ประชาชนแช่งบุคคลที่กักข้าวแต่พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ที่ขายข้าว27 บุคคลผู้แสวงความดี ก็แสวงความพอใจแต่ความชั่วร้ายมาถึงผู้ที่เสาะมัน28 บุคคลผู้วางใจในความมั่งคั่งจะล้มละลายแต่คนชอบธรรมจะรุ่งเรืองอย่างใบไม้เขียว29 บุคคลผู้ทำให้ครัวเรือนของเขาลำบากจะรับลมเป็นมรดกและคนโง่จะเป็นคนใช้ของคนฉลาด30 ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิตการฝ่าฝืนกฎหมายย่อมทำลายชีวิต31 ดูเถิด แม้คนชอบธรรมอาจจะถูกทำโทษในแผ่นดินโลกคนชั่วร้ายและคนบาปจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด 1 ปต. 4:18