1 ความโอบอ้อมอารีของปัญญา บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้าอย่างตั้งใจเพื่อเจ้าจะได้รับความรอบรู้2 เพราะเราให้ภาษิตดีแก่เจ้าอย่าทอดทิ้งคำสอนของเรา3 เมื่อเราเป็นลูกอยู่กับพ่อของเราเป็นแก้วตาของแม่เรา ดูน่ารักอ่อนโยน4 บิดาสอนเรา และพูดกับเราว่า“ให้ใจของเจ้ายึดคำสอนของเราไว้ให้มั่นจงรักษาบัญญัติของเรา และมีชีวิตอยู่5 อย่าลืมและอย่าหันกลับจากถ้อยคำแห่งปากของเราจงเอาปัญญา และเอาความรอบรู้6 อย่าทอดทิ้งเธอ และเธอจะรักษาเจ้าไว้จงรักปัญญา และปัญญาจะระแวดระวังเจ้า7 ที่เริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือจงเอาปัญญาแม้เจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้8 จงตีราคาปัญญาให้สูง และปัญญาจะยกย่องเจ้าถ้าเจ้ากอดปัญญาไว้ ปัญญาจะให้เกียรติเจ้า9 เธอจะเอามงคลงามสวมศีรษะเจ้าจะให้มงกุฎงามแก่เจ้า”10 บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังและรับถ้อยคำของเราเพื่อปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะมากหลาย11 เราได้สอนเจ้าในเรื่องทางปัญญาแล้วเราได้นำเจ้าในวิถีของความเที่ยงธรรม12 เมื่อเจ้าเดิน ย่างเท้าของเจ้าจะไม่ถูกขัดขวางและถ้าเจ้าวิ่ง เจ้าจะไม่สะดุด13 จงยึดวินัยไว้ และอย่าปล่อยไปจงระแวดระวังเธอไว้ เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า14 อย่าเข้าไปในวิถีของคนชั่วร้ายและอย่าเดินในทางของคนอธรรม15 จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้นเลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป16 เพราะถ้าคนชั่วร้ายไม่ได้ทำความผิด เขานอนไม่หลับถ้าเขาไม่ได้ทำให้คนใดสะดุดเขาจะหลับไม่ลง17 เพราะเขารับประทานอาหารของความโหดร้ายและดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุณ18 แต่วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณซึ่งฉายสุกใสยิ่งขึ้นๆจนเต็มวัน19 ทางของคนชั่วร้ายก็เหมือนความมืดทึบเขาไม่ทราบว่า เขาสะดุดอะไร20 บุตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อถ้อยคำของเราจงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของเรา21 อย่าให้มันหนีไปจากสายตาของเจ้าจงรักษามันไว้ภายในใจของเจ้า22 เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบและมันรักษาเนื้อของผู้นั้นทั้งสิ้น23 จงรักษาใจของเจ้าด้วยความระวังระไวรอบด้านเพราะชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ24 จงทิ้งวาจาคดๆเสียและให้คำพูดลดเลี้ยวห่างจากเจ้า25 ให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้าและให้การจ้องของเจ้าตรงไปข้างหน้าเจ้า26 จงสนใจในวิถีแห่งเท้าของเจ้า ฮบ. 12:13แล้วทางทั้งสิ้นของเจ้าจะแน่นอน27 อย่าเหไปข้างขวาหรือหันมาข้างซ้ายจงกลับเท้าของเจ้าเสียจากความชั่วร้าย