1 อย่าคิดริษยาคนชั่วหรือปรารถนาอยู่ร่วมกับเขา2 เพราะว่าใจของเขาคิดประกอบการทารุณและริมฝีปากของเขาพูดการประทุษร้าย3 เรือนนั้นเขาสร้างกันด้วยปัญญาและสถาปนามันไว้ด้วยความเข้าใจ4 โดยความรู้บรรดาห้องก็เต็มไปด้วยความมั่งคั่งล้วนประเสริฐและเพลิดเพลินทั้งสิ้น5 คนฉลาดมีกำลังมากและคนมีความรู้ก็เพิ่มกำลังขึ้น6 เพราะว่าโดยการนำที่ฉลาด เจ้าก็เข้าสงครามได้และด้วยมีที่ปรึกษามากๆ ก็มีชัยชนะ7 สำหรับคนโง่นั้นปัญญาสูงเกินไปที่ประตูเมืองเขาไม่อ้าปากพูด8 บุคคลผู้กะแผนงานทำความชั่วเขาเรียกกันว่าคนเจ้าเล่ห์9 การคิดประดิษฐ์ความโง่เป็นบาปและคนมักเยาะเย้ยเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่มนุษย์10 ถ้าเจ้าท้อใจในวันเคราะห์ร้ายกำลังของเจ้าก็น้อย11 จงช่วยบรรดาผู้ที่ถูกนำไปสู่ความมรณาจงช่วยยึดบรรดาผู้ที่ตุปัดตุเป๋ไปเพื่อถูกฆ่า12 ถ้าเจ้าจะว่า “ดูเถิด เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”พระองค์ผู้ทรงชั่งใจจะไม่ทรงเพ่งเล็งเห็นหรือพระองค์ผู้ทรงเฝ้าวิญญาณอยู่เหนือเจ้าจะไม่ทราบหรือและพระองค์จะไม่ทรงเรียกเอาจากคนตามการ กระทำของเขาหรือ13 บุตรชายของเราเอ๋ย จงรับประทานน้ำผึ้งเพราะเป็นของดีและน้ำผึ้งที่หยดจากรวงนั้นมีรสหวาน14 จงรู้เถอะว่าปัญญาก็เป็นเช่นนั้นแก่วิญญาณถ้าเจ้าพบปัญญา ก็จะมีอนาคตและความหวังของเจ้าจะไม่ถูกตัดออก15 อย่าหมอบคอยอย่างคนชั่วร้ายเพื่อต่อสู้กับที่อาศัย ของคนชอบธรรมอย่าทำทารุณแก่เรือนของเขา16 เพราะคนชอบธรรมล้มลงเจ็ดครั้งแล้วก็ลุกขึ้นอีกแต่คนชั่วร้ายจะถูกความลำบากยากเย็นคว่ำลง17 อย่าเปรมปรีดิ์เมื่อศัตรูของเจ้าล้มและอย่าให้ใจของเจ้ายินดีเมื่อเขาสะดุด18 เกรงว่าพระเจ้าจะทอดพระเนตรและไม่ทรงพอพระทัยและทรงหันความกริ้วจากเขาเสีย19 เจ้าอย่ากระวนกระวายเพราะคนกระทำบาปและอย่ามีใจริษยาคนชั่วร้าย20 เพราะคนชั่วไม่มีอนาคตประทีปของคนชั่วร้ายจะถูกดับเสีย21 บุตรชายของเราเอ๋ย จงยำเกรงพระเจ้าและพระราชาอย่าขัดพระทัยของทั้งสองพระองค์เลย22 เพราะภัยพิบัติจากพระองค์ทั้งสองจะอุบัติขึ้นโดยพลันและผู้ใดจะทราบถึงความพินาศที่จะมาจากพระองค์ทั้งสอง23 ข้อความเหล่านี้เป็นคำกล่าวของปราชญ์ด้วยการลำเอียงในการตัดสินนั้นไม่ดีเลย24 บุคคลผู้กล่าวแก่คนชั่วร้ายว่า “เจ้าไร้ความผิด”จะถูกชนชาติทั้งหลายแช่งและประชาชาติรังเกียจ25 แต่บรรดาผู้ขนาบเขาจะมีความปีติยินดีและพรอันดีจะมีอยู่กับเขา26 ผู้ให้คำตอบที่ถูกจะจุบริมฝีปาก27 จงเตรียมงานของเจ้าที่ภายนอกทำทุกอย่างของเจ้าให้พร้อมที่ในนาและหลังจากนั้นก็จงสร้างเรือนของเจ้า28 อย่าเป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านของเจ้าอย่างไม่มีเหตุและอย่าล่อลวงด้วยริมฝีปากของเจ้า29 อย่ากล่าวว่า “ข้าจะทำแก่เขาอย่างที่เขาได้ทำแล้วแก่ข้าข้าจะทำตอบแก่เขาอย่างที่เขาได้กระทำ”30 เราผ่านไปที่ไร่นาของคนเกียจคร้านข้างสวนองุ่นของคนที่ไร้สามัญสำนึก31 และนี่แน่ะ มีตำแยงอกเต็มไปหมดและแผ่นดินก็เต็มไปด้วยต้นเหงือกหนามและกำแพงหินของมันก็พังลง32 แล้วเราได้เห็นและพิเคราะห์ดูเรามองดูและได้รับคำสั่งสอน33 “หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย”34 แล้วความจนจะมาหาเจ้าอย่างขโมยความขัดสนอย่างคนถืออาวุธ สภษ. 6:10-11