1 กฎเกี่ยวกับการสงคราม “เมื่อท่านจะออกไปทำสงครามกับพวกศัตรูของท่าน ท่านเห็นม้า รถรบ และประชาชนจำนวนมากกว่าของท่าน ท่านอย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ผู้ทรงนำท่านออกมาจากแผ่นดินอียิปต์สถิตกับท่าน2 และเมื่อใกล้จะรบกัน ปุโรหิตจะออกมาอยู่ข้างหน้าและกล่าวแก่ประชาชน3 และจะกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘โอ อิสราเอล จงฟังเถิด วันนี้พวกท่านมาใกล้จะสู้รบกับศัตรูของท่าน อย่าให้ใจของท่านทั้งหลายวิตก อย่ากลัวหรือหวาดหวั่น หรือครั่นคร้ามต่อพวกเขาเลย4 เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายเสด็จไปกับท่าน ทรงต่อสู้ศัตรูของท่านเพื่อท่าน จะทรงช่วยกู้ท่าน’5 แล้วพวกนายทหารจะพูดกับประชาชนว่า ‘ใครที่สร้างบ้านใหม่ และยังไม่ได้ทำพิธีถวายบ้านนั้น ให้ผู้นั้นกลับไปบ้านของตน เกรงว่าเขาจะตายเสียในสงคราม และคนอื่นจะถวายบ้านนั้น6 ใครที่ปลูกสวนองุ่นและยังไม่ได้รับประทานผลจากสวนองุ่นนั้น ให้ผู้นั้นกลับไปบ้าน เกรงว่าเขาจะตายเสียในสงคราม และคนอื่นจะรับประทานผลองุ่นนั้น7 ใครที่หมั้นหญิงไว้เป็นภรรยาแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน ให้ผู้นั้นกลับไปบ้านของตน เกรงว่าเขาจะตายเสียในสงคราม และชายอื่นจะได้แต่งงานกับเธอ’8 และพวกนายทหารจะพูดกับประชาชนต่อไปอีกว่า ‘ใครที่กลัวและมีใจวิตก ให้ผู้นั้นกลับไปบ้านของตนเสีย เกรงว่าใจของพี่น้องของเขาจะละลายไปเหมือนกับใจของเขา’9 เมื่อพวกนายทหารพูดกับประชาชนจบลงแล้ว ก็จงแต่งตั้งผู้บังคับบัญชากองทัพต่างๆ ขึ้นเป็นหัวหน้าประชาชน10 “เมื่อท่านเข้าไปใกล้เมืองใดเพื่อจะสู้รบ จงร้องขอสันติภาพกับเมืองนั้น11 ถ้าเขาตอบท่านอย่างสันติและเปิดรับท่าน ก็ให้ประชาชนทั้งหมดที่พบอยู่ในเมืองนั้นเป็นแรงงานเกณฑ์ของท่านและปรนนิบัติท่าน12 ถ้าเมืองนั้นไม่ทำสันติภาพกับท่าน แต่ทำสงครามกับท่าน ก็ให้ท่านเข้าล้อมตีเมืองนั้น13 เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานเมืองนั้นไว้ในมือท่านแล้ว ท่านจงฆ่าชายทุกคนเสียด้วยคมดาบ14 แต่พวกผู้หญิงและเด็ก ฝูงสัตว์และทุกสิ่งในเมืองนั้น คือของที่ริบไว้ทั้งหมดท่านจงยึดเอาเป็นของตน ท่านจงบริโภคของที่ริบมาจากศัตรูของท่าน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน15 ท่านจงทำเช่นนี้แก่ทุกเมืองที่อยู่ไกลมากจากท่าน ซึ่งไม่ใช่เมืองของชนชาติเหล่านี้16 แต่ในเมืองของชนชาติเหล่านี้ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นมรดก ห้ามไว้ชีวิตสิ่งใดที่หายใจได้17 แต่จงทำลายเขาเสียให้สิ้นเชิง คือคนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนคานาอัน คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส ตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงบัญชาไว้18 เพื่อว่าเขาจะไม่สอนท่านให้ทำสิ่งพึงรังเกียจ ซึ่งเขาได้ทำต่อพระของเขา เพราะการทำเช่นนั้นเป็นการทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน19 “เมื่อท่านล้อมเมืองหนึ่งอยู่หลายวันเพื่อจะสู้รบและยึดเอาเมืองนั้น ห้ามใช้ขวานฟันทำลายต้นไม้ของเมืองนั้น เพราะท่านจะรับประทานผลจากต้นไม้นั้น อย่าโค่นลงเลย ต้นไม้ในทุ่งนาเป็นมนุษย์หรือ? ท่านจึงไปล้อมโจมตีมัน20 เฉพาะต้นไม้ที่ท่านทราบว่าไม่ใช้เป็นอาหาร ท่านจะทำลายและโค่นลงก็ได้ เพื่อจะใช้สร้างเครื่องล้อมเมืองซึ่งกำลังทำสงครามกับท่าน จนกว่าเมืองนั้นจะแตก