1
พระเจ้าทรงกล่าวโทษอิสราเอล โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอล จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์เพราะพระยาห์เวห์ทรงมีคดีกับชาวแผ่นดินนั้นเพราะในแผ่นดินนั้น ไม่มีความซื่อสัตย์สุจริตความเมตตา หรือการรู้จักพระเจ้า
2
มีแต่การสบถสาบาน การโกหก การฆ่าคน การลักขโมยและการล่วงประเวณีสิ่งเหล่านี้แพร่ไปทั่ว มีการฆาตกรรมซ้อนการฆาตกรรม
3
เพราะฉะนั้น แผ่นดินจึงเศร้าโศกบรรดาคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้นก็อ่อนใจทั้งสัตว์ในป่าและนกบนฟ้าแม้แต่ปลาในทะเลก็จะสูญไป
4
แต่อย่าให้ผู้ใดกล่าวโทษอย่าให้ผู้ใดฟ้องร้องเพราะประชาชนของเจ้าเป็นเหมือนผู้กล่าวโทษปุโรหิตความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน แปลได้อีกว่า เพราะเรามีคดีกับเจ้านะ ปุโรหิต
5
เวลากลางวันเจ้าจะสะดุดและผู้เผยพระวจนะจะสะดุดกับเจ้าในเวลากลางคืนและเราจะทำลายมารดาของเจ้า
6
ประชากรของเราถูกทำลายเพราะขาดความรู้เพราะเจ้าเองปฏิเสธความรู้เราก็ปฏิเสธเจ้าไม่ให้เป็นปุโรหิตของเราเพราะเจ้าลืมธรรมบัญญัติแห่งพระเจ้าของเจ้าเราเองก็จะลืมพงศ์พันธุ์ของเจ้าด้วย
7
พวกเขาทวีมากขึ้นเท่าใดก็ทำบาปต่อเรามากขึ้นเท่านั้นเราจะให้ศักดิ์ศรีของเขากลายเป็นความอับอาย
8
เขาเลี้ยงชีพด้วยบาปแห่งประชากรของเราเขาชื่นชอบความผิดของคนเหล่านั้น
9
ปุโรหิตเป็นอย่างไร ประชาชนก็จะเป็นอย่างนั้นเราจะลงโทษเขาเนื่องด้วยวิธีการของเขาเราจะตอบแทนเขาตามการกระทำของเขา
10
เขาจะรับประทาน แต่ไม่รู้จักอิ่มหนำเขาจะเล่นชู้ แต่ไม่เกิดผลดกเพราะเขาได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์เพื่อจะปล่อยตัวเล่นชู้
11
อิสราเอลเล่นชู้ เหล้าองุ่นเก่าและเหล้าองุ่นใหม่ชิงเอาความเข้าใจไปเสีย
12
ประชากรของเราไปขอความเห็นจากสิ่งที่ทำด้วยไม้และไม้ติ้วก็ให้คำพยากรณ์แก่เขาเพราะวิญญาณแห่งการเล่นชู้นำให้เขาหลงไปและเขาทั้งหลายได้ละทิ้งพระเจ้าของเขาเพื่อไปเล่นชู้
13
เขาถวายสัตวบูชาบนยอดภูเขาและเผาเครื่องบูชาบนเนินเขาใต้ต้นโอ๊กคือต้นก่อซึ่งเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ต้นกำยาน และต้นก่อหลวงเพราะว่าร่มไม้เหล่านี้เย็นดีเพราะฉะนั้นบรรดาบุตรีของเจ้าจึงเล่นชู้และบรรดาบุตรสะใภ้ของเจ้าจึงล่วงประเวณี
14
เมื่อบุตรีของเจ้าเล่นชู้ เราก็ไม่ลงโทษหรือเมื่อบุตรสะใภ้ของเจ้าล่วงประเวณี เราก็ไม่ลงทัณฑ์เพราะผู้ชายเองก็ปลีกตัวไปกับหญิงแพศยาและถวายสัตวบูชากับเทวทาสีหญิงผู้ร่วมประเวณีในพิธีศาสนาดังนั้นชนชาติที่ไม่มีความเข้าใจจะมาถึงความพินาศ
15
โอ อิสราเอลเอ๋ย ถึงเจ้าเองเล่นชู้ก็อย่าให้ยูดาห์มีความผิดอย่าเข้าไปในเมืองกิลกาลอย่าขึ้นไปยังเบธาเวนและอย่าสาบานว่า “พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด”
16
อิสราเอลนั้นดื้อดึงเหมือนวัวสาวที่ดื้อดึงพระยาห์เวห์จะทรงเลี้ยงเขาอย่างเลี้ยงแกะที่ทุ่งกว้างได้หรือ?
17
เอฟราอิมก็ผูกพันอยู่กับรูปเคารพแล้วปล่อยเขาไปเถิด
18
เมื่อเขาเมาแล้ว ก็ปล่อยตัวเล่นชู้เต็มที่เขารักความอับอายยิ่งกว่าศักดิ์ศรีของตนความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน
19
ลมพายุเอาปีกห่อเขาไว้เขาจะอดสูเพราะเครื่องสัตวบูชาของเขา