1 ถ้อยคำของเยเรมีย์บุตรของฮิลคียาห์ เยเรมีย์เป็นหนึ่งในหมู่ปุโรหิต อยู่เมืองอานาโธทในแผ่นดินของเผ่าเบนยามิน2 พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์ในรัชกาลของโยสิยาห์2 พกษ.22:3-23:27;2 พศด.34:8-35:19โอรสของอาโมน กษัตริย์แห่งยูดาห์ในปีที่ 13 แห่งการครองราชย์ของพระองค์3 และมีมาในรัชกาลของเยโฮยาคิม2 พกษ.23:36-24:7;2 พศด.36:5-8โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ จนถึงสิ้นปีที่ 11 แห่งรัชกาลเศเดคียาห์2 พกษ.24:18-25:21;2 พศด.36:11-21โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ เมื่อมีการกวาดชาวกรุงเยรูซาเล็มไปเป็นเชลยในเดือนที่ห้า4 การทรงเรียกและพระบัญชามาถึงเยเรมีย์ พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า5 “เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าขึ้นในครรภ์และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะแก่บรรดาประชาชาติ”6 แล้วข้าพเจ้าก็กราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็นเพราะข้าพระองค์เป็นเด็ก”7 แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า“อย่าพูดว่าเจ้าเป็นเด็กเพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไปและทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า เจ้าต้องพูด8 อย่ากลัวพวกเขาเลยเพราะเราอยู่กับเจ้า เพื่อช่วยกู้เจ้า”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ9 แล้วพระยาห์เวห์เหยียดพระหัตถ์สัมผัสปากข้าพเจ้า และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า“นี่แน่ะ เราเอาถ้อยคำของเราใส่ในปากของเจ้า10 ดูสิ วันนี้เราได้ตั้งเจ้าไว้เหนือบรรดาประชาชาติ และเหนือราชอาณาจักรทั้งหลายให้ถอนรากและให้รื้อลงให้ทำลายและให้ล้มล้างให้สร้างและให้ปลูก”11 และพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์เอ๋ย เจ้าเห็นอะไร?” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นกิ่งของต้นอัลมอนด์คำนี้ในภาษาฮีบรูมีเสียงคล้ายกับคำว่า เฝ้าดู ในข้อ 12”12 แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเห็นถูกต้องแล้ว เพราะเราเฝ้าดูถ้อยคำของเรา เพื่อจะทำให้สำเร็จ”13 พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า “เจ้าเห็นอะไร?” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์เห็นหม้อใบหนึ่งกำลังเดือดอยู่ ปากหม้อเทมาจากทางทิศเหนือ”14 แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เหตุร้ายจะปะทุจากทิศเหนือมาเหนือชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้น15 เพราะนี่แน่ะ เรากำลังร้องเรียกทุกตระกูลแห่งบรรดาราชอาณาจักรทิศเหนือ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “พวกเขาจะมา และต่างก็จะวางบัลลังก์ของตนไว้ตรงทางเข้าประตูกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อสู้กับกำแพงที่ล้อมรอบ และสู้กับเมืองทั้งสิ้นของยูดาห์16 และเราจะกล่าวคำพิพากษาของเราต่อคนในเมืองเหล่านั้น เพราะความชั่วร้ายของพวกเขาที่ได้ทอดทิ้งเรา และได้เผาเครื่องหอมบูชาพระอื่นๆ และนมัสการสิ่งที่มือของตนได้ทำไว้17 ส่วนเจ้าจงคาดเอวของเจ้า แล้วลุกขึ้นไปบอกพวกเขาถึงทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้าไว้นั้น อย่าตกใจกลัวพวกเขา มิฉะนั้นเราจะทำให้เจ้าตกใจกลัวต่อหน้าพวกเขา18 ส่วนเรา นี่แน่ะ วันนี้เราทำให้เจ้าเป็นเมืองมีป้อมเป็นเสาเหล็ก และเป็นกำแพงทองสัมฤทธิ์ เพื่อจะสู้กับแผ่นดินทั้งหมด สู้กับบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ สู้กับเจ้านาย สู้กับปุโรหิต และสู้กับราษฎรในแผ่นดิน19 พวกเขาจะต่อสู้กับเจ้า แต่จะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้า เพื่อจะช่วยกู้เจ้าไว้” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ