1 ถ้อยคำสุดท้ายของยาโคบ ต่อบรรดาบุตรชาย ยาโคบเรียกบรรดาบุตรชายของท่านมา สั่งว่า “พวกเจ้ามารวมกันแล้วเราจะบอกสิ่งที่จะบังเกิดแก่พวกเจ้าภายหน้า2 “บรรดาบุตรชายของยาโคบเอ๋ย จงมารวมกันฟังจงฟังอิสราเอลบิดาของพวกเจ้า3 “รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเราเป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเราเป็นสูงสุดของเกียรติและสูงสุดของพลัง4 เจ้าเชี่ยวกรากอย่างน้ำจึงสูงสุดไม่ได้เพราะเจ้าขึ้นไปบนเตียงบิดาของเจ้าเจ้าทำให้เป็นมลทิน เจ้าขึ้นไปนอนที่ของเรา5 “สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกันกระบี่ของพวกเขาเป็นอาวุธร้ายแรง6 จิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ชุมนุมของพวกเขาศักดิ์ศรีของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของพวกเขาเพราะพวกเขาฆ่าคนด้วยความโกรธเขาตัดเอ็นโคตัวผู้ตามอำเภอใจพวกเขา7 ให้ความโกรธของพวกเขาถูกแช่งเพราะรุนแรงให้ความโมโหของพวกเขาถูกแช่งเพราะดุร้ายเราจะให้พวกเขาแตกแยกกันในยาโคบจะให้พวกเขาพลัดพรากกันไปในอิสราเอล8 ยูดาห์เอ๋ย พวกพี่น้องจะสรรเสริญเจ้ามือของเจ้าจะจับคอเหล่าศัตรูของเจ้าบรรดาบุตรชายของบิดาจะน้อมลงคำนับเจ้า9 “ยูดาห์เป็นลูกสิงห์ลูกเอ๋ย เจ้าขึ้นไปจากเหยื่อเขาก้มลง เขาหมอบลงเหมือนสิงห์ตัวผู้และเหมือนสิงห์ ใครจะกล้าแหย่เขาให้ลุกขึ้นกดว.24:9; วว.5:510 คทาจะไม่ขาดไปจากยูดาห์ทั้งไม้ถือของผู้ปกครองจะไม่ขาดไปจากหว่างเท้าของเขาจนกว่าชีโลห์จะมาแปลได้อีกว่า จนกว่าเครื่องบรรณาการถูกนำมาให้เขา หรือ จนกว่าผู้ปกครองของเขามาและชนชาติทั้งหลายจะเชื่อฟังเขา11 ผูกลาผู้ของเขาไว้ที่เถาองุ่นผูกลูกลาไว้ที่เถาองุ่นผลแดงเขาซักเสื้อผ้าของเขาด้วยเหล้าองุ่นซักเสื้อคลุมของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด12 ตาเขาแดงด้วยเหล้าองุ่นฟันขาวกว่าน้ำนม13 “เศบูลุนจะอาศัยอยู่ที่ท่าเรือริมทะเลเขาจะเป็นท่าจอดเรือเขตแดนของเขาจะไปถึงไซดอน14 “ฝ่ายอิสสาคาร์เป็นตัวลามีกำลังมากหมอบลงกลางอานสองข้างของมันแปลได้อีกว่า หมอบลงระหว่างคอกแกะทั้งหลาย15 เขาเห็นว่าที่พักดีและแผ่นดินสบายจึงย่อบ่าของเขาลงรับไว้กลายเป็นทาสแรงงาน16 “ส่วนดานจะพิพากษาประชาชนของเขาเป็นเผ่าหนึ่งในอิสราเอล17 ดานจะเป็นงูอยู่กลางทางเป็นงูพิษที่อยู่ในหนทางที่กัดส้นเท้าม้าให้คนขี่ตกหงายลง18 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์รอคอยความรอดของพระองค์19 “ฝ่ายกาดนั้นจะถูกพวกปล้น ไล่ปล้นเขาแต่เขาจะกลับไล่ปล้นติดส้นพวกนั้น20 “อาหารของอาเชอร์จะบริบูรณ์และเขาจะผลิตเครื่องเสวยสำหรับกษัตริย์21 “นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อยผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม22 “โยเซฟเป็นกิ่งที่เกิดผลเป็นกิ่งที่เกิดผลอยู่ริมบ่อน้ำมีกิ่งเลื้อยบนกำแพง23 พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้ายทั้งยิงและข่มขู่เขา24 แต่ธนูของเขาเองยืนหยัดลำแขนของเขามีกำลังขึ้นโดยพระหัตถ์ของผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบโดยพระนามของผู้เลี้ยงแกะคือศิลาแห่งอิสราเอล25 โดยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้าโดยพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู้ทรงอวยพรแก่เจ้าด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบนพรที่มาจากที่ลึกเบื้องล่างพรที่มาจากนมและครรภ์26 ส่วนพรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่กว่าพรของภูเขาจนถึงความบริบูรณ์ของเนินเขานิรันดร์ขอพรเหล่านั้นอยู่บนศีรษะของโยเซฟและอยู่บนหน้าผากของผู้ที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางพี่น้อง27 “ฝ่ายเบนยามินเป็นสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อเวลาเช้าก็กินเหยื่อเสียเวลาเย็นก็แบ่งปันของที่ยึดได้”28 ทั้งหมดนี้เป็นเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล นี่เป็นถ้อยคำที่บิดาของพวกเขากล่าวไว้เมื่ออวยพรพวกเขา ยาโคบให้พรแก่พวกเขาทุกคนตามพรของแต่ละคน29 มรณกรรมและการฝังศพยาโคบ ยาโคบสั่งพวกเขาว่า “พ่อจะถูกรวมไปอยู่กับคนของพ่อ จงฝังพ่อไว้กับบรรพบุรุษของพ่อ ในถ้ำที่นาของเอโฟรนคนฮิตไทต์30 ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อมัคเป-ลาห์ หน้ามัมเรในดินแดนคานาอัน ถ้ำกับนานี้อับราฮัมซื้อจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ไว้เป็นสุสานปฐก.23:3-2031 ณ ที่นั่น พวกเขาฝังศพอับราฮัมปฐก.25:9-10 และซาราห์ภรรยา ที่นั่นพวกเขาฝังศพอิสอัคปฐก.35:29และเรเบคาห์ภรรยา และที่นั่นเราฝังศพเลอาห์32 นากับถ้ำที่อยู่ในนานั้นซื้อมาจากคนฮิตไทต์”33 เมื่อยาโคบสั่งพวกบุตรชายของท่านเสร็จแล้ว ก็ยกเท้าขึ้นบนที่นอน แล้วก็สิ้นใจกจ.7:15 และถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของท่าน