1 สิ่งที่จัดสรรไว้ให้ปุโรหิตและคนเลวี ดังนั้นพระเจ้าตรัสกับอาโรนว่า “เจ้าและบุตรของเจ้า และตระกูลของเจ้าจะต้องรับโทษความผิด เนื่องด้วยสถานนมัสการ ทั้งเจ้าและบุตรของเจ้าจะต้องรับโทษความผิด เนื่องด้วยหน้าที่ปุโรหิตของเจ้า2 และจงนำพี่น้องของเจ้ามาใกล้เจ้า ซึ่งเป็นเผ่าเลวี เผ่าบิดาของเจ้าเพื่อเขาจะสมทบกับเจ้า และปรนนิบัติเจ้า ขณะที่เจ้าและบุตรอยู่ต่อหน้าเต็นท์พระโอวาท3 เขาทั้งหลายจะคอยรับใช้เจ้า และรับใช้หน้าที่ต่างๆของเต็นท์ แต่อย่าให้เข้าใกล้เครื่องใช้ของสถานนมัสการหรือแท่นบูชา เกลือกว่าเขาทั้งหลายและเจ้าจะต้องตาย4 เขาทั้งหลายจะสมทบกับพวกเจ้า และคอยรับใช้อยู่ที่เต็นท์นัดพบ ในงานปรนนิบัติทั้งสิ้นของเต็นท์ และอย่าให้ผู้อื่นใดมาใกล้เจ้า5 พวกเจ้าต้องคอยรับใช้ในหน้าที่ของสถาน นมัสการและหน้าที่ของแท่นบูชา เพื่อพระพิโรธจะไม่เกิดขึ้นแก่คนอิสราเอลอีก6 และดูเถิด เราได้เลือกคนเลวีพี่น้องของเจ้าออกจากคน อิสราเอลเป็นของประทานแก่เจ้า ถวายแด่พระเจ้า เพื่อให้ปฏิบัติงานของเต็นท์นัดพบ7 ทั้งเจ้าและบุตรชายจงคอยรับใช้ในหน้าที่ปุโรหิต เพื่องานทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับแท่นบูชา และสิ่งที่อยู่ภายในม่าน เจ้าต้องอยู่ปฏิบัติงาน เราให้ตำแหน่งปุโรหิตแก่เจ้าเป็นของประทาน และผู้ใดอื่นที่เข้ามาใกล้ต้องให้ถึงแก่ความตาย”8 แล้วพระเจ้าตรัสกับอาโรนว่า “ดูเถิด เราได้ให้เครื่องบูชาของเราส่วนหนึ่งแก่เจ้า คือบรรดาของถวายของคนอิสราเอล เราให้แก่เจ้าส่วนหนึ่งและแก่ บุตรหลานของเจ้าเป็นส่วนกำหนดถาวร9 ในบรรดาของบริสุทธิ์ที่สุด ส่วนซึ่งไม่ได้เผาไฟที่เป็นของของเจ้ามีดังนี้ บรรดาของถวายของเขา บรรดาธัญญบูชาของเขา บรรดาเครื่องบูชาไถ่บาปของเขา บรรดาเครื่องบูชาไถ่กรรมบาปของเขา ซึ่งเขาถวายแก่เราจะเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดแก่เจ้า และแก่บุตรหลานของเจ้า10 เจ้าจงรับประทานสิ่งเหล่านี้ในที่บริสุทธิ์ที่สุด ผู้ชายทุกคนรับประทานได้ เป็นของบริสุทธิ์แก่เจ้า11 สิ่งต่อไปนี้ก็เป็นของเจ้าด้วย คือของให้ที่เขาถวาย บรรดาของยื่นถวายของคนอิสราเอล เราได้ให้ไว้แก่เจ้าและแก่บุตรชายหญิงซึ่งอยู่กับ เจ้าเป็นส่วนถาวร ทุกคนที่สะอาดอยู่ในครอบครัวของเจ้ารับประทานได้12 น้ำมันที่ดีที่สุดทั้งหมด และเหล้าองุ่นที่ดีที่สุดและเมล็ดพืชทั้งหมด และผลรุ่นแรกที่เขาถวายแด่พระเจ้าเราให้แก่เจ้า13 ผลสุกรุ่นแรกของของทุกอย่างซึ่งอยู่ในแผ่นดิน ที่เขานำมาถวายพระเจ้าจะเป็นของเจ้า ทุกคนที่สะอาดอยู่ในครอบครัวของเจ้ารับประทานได้14 บรรดาของมอบถวาย ลนต. 27:28ใน อิสราเอลจะเป็นของเจ้า15 บรรดาเนื้อหนังที่เบิกครรภ์ ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ ซึ่งเขาถวายแด่พระเจ้าจะเป็นของเจ้า แต่อย่างไรก็ตาม บุตรหัวปีของมนุษย์เจ้าจะต้องไถ่ไว้ เจ้าต้องไถ่ลูกหัวปีของบรรดาสัตว์ทั้งปวงที่มลทินด้วย16 และค่าไถ่ (พออายุได้หนึ่งเดือนเจ้าก็ต้องไถ่) ให้เจ้ากำหนดว่าเป็นเงินห้าเชเขล ตามเชเขล ของสถานนมัสการ ซึ่งเป็นยี่สิบเก-ราห์17 แต่ลูกหัวปีของวัว หรือลูกหัวปีของแกะ หรือลูกหัวปีของแพะ เจ้าไม่ต้องไถ่ เพราะเป็นของบริสุทธิ์ เจ้าจงเอาเลือดของมันพรมบนแท่นบูชา และเอาไขมันของมันเผาเป็นเครื่อง บูชาด้วยไฟให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า18 แต่เนื้อของมันจะเป็นของเจ้า เช่นเดียวกับเนื้ออกที่ยื่นถวายหรือเนื้อโคนขาขวาเป็นของเจ้า19 บรรดาเครื่องบูชาบริสุทธิ์ที่คนอิสราเอลมอบถวายแด่ พระเจ้า เราให้แก่เจ้าและแก่บุตรชายหญิงซึ่งอยู่กับเจ้า เป็นส่วนแบ่งถาวร เป็นพันธสัญญาเกลือเป็นนิตย์แด่พระเจ้าสำหรับเจ้า และเผ่าพันธุ์ของเจ้าด้วย”20 และพระเจ้าตรัสกับอาโรนว่า “เจ้าจะไม่ได้รับมรดกในแผ่นดินของเขา ทั้งเจ้าจะไม่มีส่วนอันใดกับเขาเลย เราเป็นส่วนแบ่งของเจ้าและเป็นมรดก ของเจ้าท่ามกลางคนอิสราเอล21 “เราให้ทศางค์ ลนต. 27:30-33; ฉธบ. 14:22-29 ในอิสราเอลแก่คนเลวีเป็นมรดก เป็นค่าตอบแทนงานที่เขาปฏิบัติ คืองานปฏิบัติที่เต็นท์นัดพบ22 ตั้งแต่นี้ต่อไปคนอิสราเอลจะมิได้เข้ามาใกล้เต็นท์ นัดพบ เกลือกว่าเขาจะรับโทษบาปและจะต้องตาย23 แต่คนเลวี จะต้องปฏิบัติงานของเต็นท์นัดพบ และเขาจะต้องรับโทษความผิดของเขา จะเป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เขาจะไม่มีส่วนมรดกท่ามกลางคนอิสราเอล24 เพราะว่าส่วนทศางค์ คือ สิบชักหนึ่งของคนอิสราเอล ซึ่งนำมาถวายแด่พระเจ้า เราได้ให้แก่คนเลวีเป็นมรดก เพราะฉะนั้นเราจึงได้บอกเขาว่า เขาจะไม่มีส่วนมรดกท่ามกลางคนอิสราเอล”25 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า26 “ยิ่งกว่านั้น เจ้าจงกล่าวแก่คนเลวีว่า ‘เมื่อพวกเจ้ารับทศางค์จากคนอิสราเอล ซึ่งเราให้แก่เจ้าอันมาจากเขา เป็นมรดกของเจ้านั้น เจ้าจงนำทศางค์ของทศางค์ที่เจ้าได้มานั้นถวายแด่พระเจ้า27 และส่วนถวายของเจ้านั้นจะนับเหมือนหนึ่ง เป็นพืชที่ได้มาจากลานนวดข้าว และเหมือนส่วนที่เต็มเปี่ยมจากบ่อย่ำองุ่น28 เพราะฉะนั้นเจ้าต้องนำของบูชาจากทศางค์ ทั้งสิ้นของเจ้าถวายแด่พระเจ้า คือทศางค์ที่เจ้ารับจากคนอิสราเอลนั้น จากส่วนได้นี้ พวกเจ้าจงมอบของถวายแด่พระเจ้าแก่อาโรนปุโรหิต29 จากบรรดาของที่พวกเจ้าได้รับ เจ้าจงนำเครื่องถวายทุกสิ่งที่ต้องถวายแด่พระเจ้า จากบรรดาของดีที่สุดนั้น คือส่วนของที่บริสุทธิ์’30 ฉะนั้นเจ้าจงพูดกับเขาว่า ‘เมื่อเจ้าได้ถวายส่วนที่ดีที่สุดแล้ว ให้คนเลวีนับส่วนที่เหลืออยู่เป็นเหมือนหนึ่งพืชที่ได้มา จากลานนวดข้าวและเป็นผลได้จากบ่อย่ำองุ่น31 และเจ้าจะรับประทานส่วนนั้น ณ ที่ใดๆก็ได้ ทั้งตัวเจ้าและครอบครัวของเจ้า เพราะว่าเป็นรางวัลตอบแทนงานปฏิบัติของเจ้าในเต็นท์นัดพบ32 เมื่อเจ้าได้ถวายส่วนที่ดีที่สุดแล้ว เจ้าจะหามีโทษโดยของถวายนั้นไม่ และเจ้าอย่าทำสิ่งบริสุทธิ์ของคนอิสราเอล ให้มลทินเกลือกว่าเจ้าจะต้องตาย’ ”