1 พระเจ้าทรงเป็นที่จุใจของจิตใจที่หิวกระหาย เพลงสดุดีของดาวิด เมื่อท่านอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ยูดาห์ ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ข้าพระองค์แสวงพระองค์จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระองค์เนื้อหนังของข้าพระองค์กระเสือกกระสนหาพระองค์ในดินแดนที่แห้งและอ่อนโหย ที่ที่ไม่มีน้ำ2 เช่นนั้นแหละ ข้าพระองค์จึงเคยเห็นพระองค์ในสถานนมัสการเห็นฤทธานุภาพและพระสิริของพระองค์3 เพราะว่าความรักมั่นคงของพระองค์ดีกว่าชีวิตริมฝีปากของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์4 เช่นนั้นแหละข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ ตราบเท่าชีวิตของข้าพระองค์ข้าพระองค์ชูมือต่อพระนามของพระองค์5 จิตใจของข้าพระองค์จะอิ่มหนำดังกินเนื้ออย่างดี และไขมันและปากของข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ด้วย ริมฝีปากที่ชื่นบาน6 เมื่อข้าพระองค์คิดถึงพระองค์ขณะอยู่บนที่นอนและภาวนาถึงพระองค์ทุกๆยาม7 เพราะพระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์ของข้าพระองค์ข้าพระองค์เปรมปรีดิ์อยู่ในร่มปีกของพระองค์8 จิตวิญญาณของข้าพระองค์เกาะติดอยู่ที่พระองค์พระหัตถ์ขวาของพระองค์ชูข้าพระองค์ไว้9 แต่บรรดาผู้แสวงชีวิตของข้าพระองค์เพื่อทำลายจะลงไปในที่ลึกแห่งแผ่นดินโลก10 เขาจะถูกมอบไว้กับฤทธิ์ของดาบเขาจะเป็นเหยื่อของสุนัขจิ้งจอก11 แต่พระราชาจะทรงเปรมปรีดิ์ในพระเจ้าทุกคนที่สาบานในพระนามของพระองค์จะ อวดอ้างพระนามนั้นเพราะปากของคนมุสาจะถูกปิด