1 โศฟาร์กล่าวโทษโยบเรื่องความบาปผิด แล้วโศฟาร์ชาวนาอาเมห์ตอบว่า2 “ควรที่จะฟังมวลถ้อยคำโดยไม่มีใครตอบหรือและคนที่พูดมากควรจะนับว่าชอบธรรมหรือ3 ควรที่คำพูดอันไร้สาระของท่าน ทำให้คนนิ่งและเมื่อท่านเยาะเย้ย ไม่ควรมีผู้ใดทำให้ท่านอายหรือ4 เพราะท่านว่า ‘คำสอนของข้าบริสุทธิ์และข้าก็สะอาดในสายพระเนตรพระเจ้า’5 แต่ โอ ใคร่จะให้พระเจ้าตรัสและทรงเปิดริมพระโอษฐ์ของพระองค์ตรัสกับท่าน6 ใคร่จะให้พระองค์ทรงสำแดงเคล็ดลับของสติปัญญาให้ท่านเพราะความเข้าใจของพระองค์เอนกอนันต์จงทราบเถิดว่าพระเจ้าทรงเรียกร้องจากท่านน้อยกว่ากรรมชั่วของท่านพึงได้รับ7 “ท่านจะหยั่งรู้สภาพของพระเจ้าได้หรือท่านหยั่งรู้องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้หมดหรือ8 นั่นสูงกว่าฟ้าสวรรค์ ท่านจะทำอะไรได้ลึกกว่าแดนคนตาย ท่านจะทราบอะไรได้9 วัดดูก็ยาวกว่าโลกและกว้างกว่าทะเล10 ถ้าพระองค์ทรงผ่านไป และทรงคุมขังและทรงเรียกมาพิพากษา ใครจะขัดขวางพระองค์ได้11 เพราะพระองค์ทรงทราบคนไร้ค่าเมื่อพระองค์ทรงเห็นความบาปผิด พระองค์จะไม่ทรงพิจารณาหรือ12 แต่คนโง่จะได้ความเข้าใจก็ต่อเมื่อลูกลาป่าเกิดมาเป็นคน13 “ถ้าท่านเตรียมใจของท่านไว้และท่านเหยียดแขนของท่าน ออกไปหาพระองค์14 ถ้าความบาปชั่วอยู่ในมือของท่าน ทิ้งเสียให้ไกลและอย่าให้ความอธรรมอาศัยอยู่ในเต็นท์ของท่าน15 แล้วแน่ละ ท่านจะเงยหน้าขึ้นโดยปราศจากตำหนิท่านจะปลอดภัย และไม่ต้องกลัว16 ท่านจะลืมความทุกข์ยากของท่านท่านจะจดจำได้เหมือนน้ำที่ได้ไหลผ่านพ้นไป17 แล้วชีวิตของท่านจะสุกใสยิ่งกว่าเวลาเที่ยงวันแม้จะมีความมืดก็จะเหมือนเวลาเช้า18 และท่านจะรู้สึกปลอดภัย เพราะมีความหวังเออ ท่านจะตรวจตราดู และนอนพักอย่างปลอดภัย19 ท่านจะนอนลง และไม่มีใครทำให้ท่านกลัวเออ คนเป็นอันมากจะมาวอนขอความช่วยเหลือจากท่าน20 แต่ตาของคนอธรรมจะมืดมัวหนทางที่รอดพ้นจะอันตรธานไปจากเขาและความหวังของเขาก็คือ ความตายนั่นเอง”