1 คำพยากรณ์ของยาโคบ เรื่องบรรดาบุตรชายของท่าน ยาโคบเรียกบรรดาบุตรของตนมา สั่งว่า “พวกเจ้ามาชุมนุมกันแล้วเราจะบอกเหตุ ที่จะบังเกิดแก่เจ้าภายหน้า2 บุตรของยาโคบเอ๋ย จงมาประชุมกันฟังจงฟังคำอิสราเอลบิดาของเจ้า3 รูเบนเอ๋ย เจ้าเป็นบุตรหัวปีของเราเป็นกำลังและเป็นผลแรกแห่งเรี่ยวแรงของเราเป็นยอดแห่งความเย่อหยิ่งและยอดของความรุนแรง4 เจ้าเดือดดาลอย่างน้ำเชี่ยวจึงเป็นยอดไม่ได้ด้วยเจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนบิดาของเจ้าเจ้าทำให้ที่นอนนั้นเป็นมลทิน เจ้าล่วงเข้าไปถึงที่นอนของเรา5 สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกันกระบี่ของเขาเป็นเครื่องอาวุธร้ายกาจ6 จิตวิญญาณของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ชุมนุมของเขาจิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของเขาเหตุว่าเขาฆ่าคนด้วยความโกรธเขาตัดเอ็นน่องวัวตัวผู้ตามอำเภอใจเขา7 ให้ความโกรธของเขาถูกแช่งเพราะรุนแรงให้ความโมโหของเขาถูกสาปเพราะดุร้ายเราจะให้เขาแตกแยกกันในพวกยาโคบจะให้เขาพลัดพรากกันไปในคนอิสราเอล8 ยูดาห์เอ๋ย พวกพี่น้องจะสรรเสริญเจ้ามือของเจ้าจะจับคอของศัตรูบุตรชายของบิดาจะกราบเจ้า9 ยูดาห์เป็นลูกสิงห์ลูกเอ๋ย เจ้าขึ้นไปจากเหยื่อเขาก้มลง เขาหมอบลงเหมือนสิงห์ตัวผู้และเหมือนสิงห์ตัวเมีย ใครจะกล้าแหย่เขาให้ลุกขึ้น กดว. 24:9; วว. 5:510 ธารพระกรจะไม่ขาดไปจากยูดาห์ทั้งไม้ถือของผู้ปกครองจะไม่ขาดไปจากหว่างเท้าของเขาจนกว่าชีโลห์จะมาและชนชาติทั้งหลายจะเชื่อฟังผู้นั้น11 ผูกลาผู้ของเขาไว้ที่เถาองุ่นผูกลูกลาไว้ที่เถาองุ่นผลแดงเขาซักผ้าของเขาด้วยเหล้าองุ่นซักเสื้อผ้าของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด12 ตาเขาแดงด้วยเหล้าองุ่นฟันขาวด้วยน้ำนม13 เศบูลุนจะอาศัยอยู่ที่ท่าเรือริมทะเลเขาจะเป็นท่าจอดเรือเขตแดนของเขาจะต่อกันกับเมืองไซดอน14 ฝ่ายอิสสาคาร์เป็นตัวลามีกำลังมากหมอบลงกลางต่างของมัน หรือ คอกแกะ15 เขาเห็นว่าที่พักดีและแผ่นดินสบายจึงย่อบ่าของตนลงรับไว้ยอมเป็นทาสให้เขาบังคับใช้การงาน16 ส่วนดานจะเป็นทนายของประชาชนของตนเป็นเผ่าหนึ่งในอิสราเอล17 ดานจะเป็นงูอยู่กลางถนนเป็นงูพิษที่อยู่ในหนทางที่กัดส้นเท้าม้าให้คนขี่ตกหงายลง18 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์รอคอยความรอดจากพระองค์19 ฝ่ายกาดนั้นจะมีพวกปล้น ฮีบรูว่า กะดุด ไล่ปล้นเขาแต่เขาจะกลับไล่ปล้นติดส้นพวกนั้น”20 อาหารของอาเชอร์จะบริบูรณ์และเขาจะผลิตเครื่องเสวยสำหรับกษัตริย์21 นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ปล่อยปละผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม22 โยเซฟเป็นกิ่งที่เกิดผลเป็นกิ่งที่เกิดผลอยู่ริมน้ำพุมีกิ่งพาดข้ามกำแพง23 พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้ายทั้งยิงและข่มขู่เขา24 แต่ธนูของเขาเองยืนหยัดต่อสู้ลำแขนของเขามีกำลังขึ้นโดยพระหัตถ์ของพระผู้ทรงเดชานุภาพของยาโคบ(โดยพระนามของผู้เลี้ยงแกะคือศิลาแห่งอิสราเอล)25 โดยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้าโดยพระเจ้าองค์ทรงศักดานุภาพใหญ่ยิ่ง ผู้ทรงอวยพระพรแก่เจ้าด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบนพรที่มาจากใต้ทะเลเบื้องล่างพรที่มาจากนมและครรภ์26 ส่วนพรที่มาจากบิดาของเจ้าศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพรที่มาจากภูเขาถาวรคือจากความสมบูรณ์แห่งเนินเขาเนืองนิตย์ขอพรเหล่านั้นอยู่บนศีรษะของโยเซฟและอยู่เบื้องบนหน้าผากของผู้ที่ต้องพรากจากพี่น้อง27 ฝ่ายเบนยามินเป็นสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อเวลาเช้าก็กินเหยื่อเสียเวลาเย็นก็แบ่งปันของที่แย่งชิงไว้”28 เผ่าเหล่านี้เป็นเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล นี่เป็นถ้อยคำที่บิดากล่าวไว้เมื่ออวยพรเขา ยาโคบให้พรแก่ทุกคนอย่างเหมาะสมกับแต่ละคน29 มรณกรรมและการฝังศพยาโคบ ยาโคบกำชับเขาว่า “เราจะไปอยู่ร่วมกับคนของเรา จงฝังเราไว้กับบรรพบุรุษของเรา ในถ้ำที่นาของเอโฟรนคนฮิตไทต์30 ในถ้ำที่อยู่ในนาชื่อมัคเป-ลาห์ หน้ามัมเรในแคว้นคานาอัน ถ้ำกับนานี้อับราฮัมได้ซื้อจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ไว้ เป็นสุสาน ปฐก. 23:3-2031 ณ ที่นั่น เขาฝังศพอับราฮัม ปฐก. 25:9-10และซาราห์ภรรยา ที่นั่นเขาได้ฝังศพอิสอัค ปฐก. 35:29และเรเบคาห์ภรรยา และที่นั่นเราฝังศพเลอาห์32 นากับถ้ำที่อยู่ในนานั้นเราซื้อจากคนฮิตไทต์”33 เมื่อยาโคบสั่งบุตรชายของตนเสร็จแล้ว ก็ยกเท้าขึ้นบนที่นอน แล้วก็สิ้นใจ กจ. 7:15 และถูกรวบไปอยู่กับบรรพบุรุษของท่าน