1 ခု နစ် ရက် တွင် ပ ဌ မ နေ့ ရက် အာ ရုဏ် တက် သော အ ချိန် ၌၊ ထို မိန်း မ တို့ သည် အ ခြား သော မိန်း မ တို့ နှင့် တ ကွ မိ မိ တို့ ပြင် ဆင် သော နံ့ သာ မျိုး ကို ဆောင် လျက် သင်္ချိုင်း တော် သို့ သွား ကြ ၏။2 ရောက် သော အ ခါ၊ တွင်း ဝ ၌ ပိတ် သော ကျောက် သည် လိမ့် လန် လျက် ရှိ သည် ကို တွေ့ မြင် ၍ အ တွင်း သို့ ဝင် သော်၊3 သ ခင် ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို မ တွေ့ ကြ။4 ထို အ ကြောင်း ကြောင့် သူ တို့ သည် တွေး တော သော စိတ် ရှိ စဉ် တွင်၊ လူ နှစ် ယောက် တို့ သည် ပြိုး ပြိုး ပြက် ပြက် သော အ ဝတ် ကို ဝတ် ဆင် လျက် ပေါ် လာ ၏။5 ထို မိန်း မ တို့ သည် ကြောက် လန့် သော စိတ် နှင့် ငုံ့ ၍ နေ စဉ် တွင်၊ ထို သူ တို့ က၊ သင် တို့ သည် အ သေ ကောင် ရှိ ရာ အ ရပ် ၌ အ သက် ရှင် သော သူ ကို အ ဘယ် ကြောင့် ရှာ ကြ သ နည်း။ ဤ အ ရပ် ၌ မ ရှိ၊ ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။6 -7 လူ သား သည် ဆိုး သော သူ တို့ လက် သို့ အပ် နှံ ခြင်း၊ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ အ သေ သတ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည်၊ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် လိမ့် မည် ဟု ဂါ လိ လဲ ပြည် ၌ ရှိ တော် မူ စဉ် သင် တို့ အား မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို အောက် မေ့ ကြ ဦး ဟု ဆို ကြ သည် ရှိ သော်၊8 ထို မိန်း မ တို့ သည် စ ကား တော် ကို သ တိ ရ ၍၊9 သင်္ချိုင်း တော် က ပြန် လျှင် ထို အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို တ ကျိပ် တ ပါး သော သူ မှ စ ၍ ကြွင်း သော တ ပည့် တော် အ ပေါင်း တို့ အား ပြန် ကြား ကြ ၏။10 ထို အ ကြောင်း အ ရာ ကို တ မန် တော် တို့ အား ပြော သော သူ ကား၊ မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ၊ ယော ဟန္န၊ ယာ ကုပ် ၏ အ မိ ဖြစ် သော မာ ရိ မှ စ ၍ အ ခြား သော မိန်း မ များ ဖြစ် သ တည်း။11 သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ဒဏ္ဍာ ရီ စ ကား ကဲ့ သို့ ထင် မှတ် ၍ တ မန် တော် တို့ သည် မ ယုံ ကြ။12 သို့ သော် လည်း ပေ တ ရု သည် ထ ၍ သင်္ချိုင်း တော် သို့ ပြေး လေ ၏။ ရောက် သော အ ခါ ငုံ့ ကြည့် ၍ ပိတ် ပု ဆိုး သာ ရှိ ရစ် သည် ကို မြင် လျှင်၊ ထို အ ကြောင်း အ ရာ ကို အံ့ ဩ ၍ မိ မိ အိမ် သို့ ပြန် သွား ၏။13 ထို မှ တ ပါး၊ တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ နှင့် ခ ရီး လေး တိုင် ကွာ သော ဧ မောက် အ မည် ရှိ သော ရွာ သို့ ထို နေ့ ၌ သွား ကြ စဉ် တွင်၊14 ဖြစ် ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွှေး ပြော ဆို ကြ ၏။15 ထို သို့ ဆွေး နွှေး ပြော ဆို ကြ စဉ် တွင်၊ ယေ ရှု သည် ချဉ်း ကပ် ၍ သူ တို့ နှင့် အ တူ ကြွ တော် မူ ၏။16 ထို သူ တို့ သည် မျက် စိ ချုပ် လျက် ရှိ ၍၊ ကိုယ် တော် ဖြစ် သည် ကို မ သိ ကြ။17 ကိုယ် တော် က လည်း၊ သင် တို့ သည် ခ ရီး သွား လျက် အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွှေး သော စ ကား ကား၊ အ ဘယ် သို့ သော စ ကား နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် မျက် နှာ ညှိုး ငယ် ကြ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊18 သူ တို့ တွင် က လော ဖ အ မည် ရှိ သော သူ က၊ သင် သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် လျက် သာ ယ ခု အ ခါ ထို မြို့ ၌ ဖြစ် ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကို မ သိ သ လော ဟု ပြော ဆို ၏။19 ကိုယ် တော် က လည်း၊ အ ဘယ် အ ကြောင်း အ ရာ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ထို သူ တို့ က၊ နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ၏ အ ကြောင်း အ ရာ ပေ တည်း။ ထို သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့၊ လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ၊ နှုတ် သတ္တိ၊ လက် သတ္တိ နှင့် ပြည့် စုံ သော ပ ရော ဖက် ဖြစ် ၏။20 ထို သူ ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး နှင့် ငါ တို့ မင်း များ သည် အ သေ သတ် ခြင်း ကို ခံ စေ ခြင်း ငှါ အပ် နှံ ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ကွပ် မျက် ကြ ပြီ။21 ထို သူ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ကို ရွေး နှုတ် အံ့ သော သူ ဖြစ် သည် ဟု ငါ တို့ သည် အ ထက် က မြော် လင့် ကြ ပြီ။ ထို မျှ မ က ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ဖြစ် ၍ ယ ခု သုံး ရက် ရှိ ပြီ။22 ငါ တို့ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် မိန်း မ အ ချို့ တို့ သည် လည်း သင်္ချိုင်း တော် သို့ စော စော သွား ၍၊23 အ လောင်း တော် ကို မ တွေ့ လျှင်၊ သ ခင် ယေ ရှု သည် အ သက် ရှင် တော် မူ သည် ဟု ပြော သော ကောင်း ကင် တ မန် ထင် ရှား ရာ ရူ ပါ ရုံ ကို မိ မိ တို့ မြင် ကြောင်း ကို ပြန် လာ ၍ ပြော ဆို သ ဖြင့်၊ ငါ တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ကြ ၏။24 ထို အ ခါ ငါ တို့ တွင် အ ချို့ သော သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း တော် သို့ သွား ၍ မိန်း မ တို့ ပြော ဆို သည် အ တိုင်း တွေ့ သော် လည်း၊ ကိုယ် တော် ကို မ မြင် ရ ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။25 ကိုယ် တော် က လည်း၊ ပ ရော ဖက် ဟော ပြော သော စ ကား များ ကို ယုံ နိုင် အောင် ဉာဏ် မ ရှိ၊ စိတ် ခိုင် မာ သော သူ တို့၊26 ခ ရစ် တော် သည် ဤ သို့ ပင် အ သေ ခံ ၍ မိ မိ ဘုန်း စည်း စိမ် တော် ကို ဝင် စား ရ မည် မ ဟုတ် လော ဟု မိန့် တော် မူ ၏။27 ထို အ ခါ မော ရှေ ၏ ကျမ်း စာ မှ စ ၍ ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ကျမ်း စာ များ ၌ ကိုယ် တော် ကို ရည် မှတ် ၍ ရေး ထား သ မျှ သော ကျမ်း စာ ချက် အ နက် ကို ရှင်း လင်း စွာ ဘော် ပြ တော် မူ ၏။28 ထို တ ပည့် တော် တို့ သည် သွား သော ရွာ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် သည် ထို ရွာ ကို လွန် ၍ သွား အံ့ သော အ ခြင်း အ ရာ ကို ပြ တော် မူ လျှင်၊29 ထို သူ တို့ က အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ ဝင် ၍ နေ ပါ။ ည ဦး ယံ အ ချိန် ရှိ ပြီ။ မိုဃ်း လည်း ချုပ် ပါ သည် ဟူ ၍ ကိုယ် တော် ကို ကျပ် ကျပ် သွေး ဆောင် ကြ ၏။ ထို ကြောင့် သူ တို့ နှင့် အ တူ နေ ခြင်း ငှါ ဝင် တော် မူ ၏။30 စား ပွဲ ၌ သူ တို့ နှင့် အ တူ လျောင်း တော် မူ စဉ်၊ မုန့် ကို ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး မှ မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ သူ တို့ အား ပေး တော် မူ သည် တွင်၊31 သူ တို့ သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ ကိုယ် တော် ဖြစ် သည် ကို သိ ကြ ၏။ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ကွယ် တော် မူ ၏။32 တ ပည့် တော် တို့ က လည်း၊ လမ်း ခ ရီး ၌ ငါ တို့ နှင့် ဟော ပြော ၍ ကျမ်း စာ အ နက် ကို ဖွင့် ပြ တော် မူ သော အ ခါ၊ ငါ တို့ စိတ် နှ လုံး သည် ယို ဖိတ် မ တတ် ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။33 ထို တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် ချက် ခြင်း ထ ၍ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ပြန် ပြီး မှ၊ တ ကျိပ် တ ပါး သော သူ တို့ သည် အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ စု ဝေး လျက် ရှိ သည် ကို တွေ့ ကြ ၏။34 စု ဝေး သော သူ တို့ က လည်း၊ သ ခင် ဘု ရား သည် အ မှန် ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။ ရှိ မုန် အား ကိုယ် ကို ပြ တော် မူ ပြီ ဟု ပြော ဆို လျှင်၊35 ထို တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် လမ်း ၌ ဖြစ် သော အ ကြောင်း အ ရာ ကို ၎င်း၊ မုန့် ကို ဖဲ့ စဉ် တွင် ထင် ရှား တော် မူ ကြောင်း ကို ၎င်း၊ ပြန် ကြား ကြ ၏။36 ထို သို့ အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို သော အ ခါ၊ ယေ ရှု သည် သူ တို့ အ လယ် ၌ ရပ် တော် မူ လျက်၊ သင် တို့ အား ငြိမ် သက် ခြင်း ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။37 တ ပည့် တော် တို့ သည် တစ္ဆေ ကို မြင် သည် ဟု စိတ် ထင် နှင့် ထိတ် လန့် ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ၏။38 ကိုယ် တော် က လည်း၊ အ ဘယ် ကြောင့် တုန် လှုပ် ခြင်း ရှိ ကြ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ထူး ထူး အ ထွေ ထွေ သော စိတ် ရှိ ကြ သ နည်း။39 ငါ့ လက် ကို ကြည့် ကြ လော့။ ငါ့ ခြေ ကို လည်း ကြည့် ကြ လော့။ ငါ့ ကိုယ် ပင် ဖြစ် ၏။ ငါ့ ကို ကြည့် ရှု စမ်း သပ် ကြ လော့။ ငါ သည် သင် တို့ မြင် သည် အ တိုင်း အ ရိုး အ သား နှင့် ပြည့် စုံ ၏။ တစ္ဆေ မည် သည် ကား ဤ ကဲ့ သို့ မ ပြည့် စုံ ဟု မိန့် တော် မူ လျက်၊40 လက် တော် ခြေ တော် တို့ ကို တ ပည့် တော် တို့ အား ပြ တော် မူ ၏။41 ထို သူ တို့ သည် အံ့ ဩ ၍ ဝမ်း မြောက် သော အား ဖြင့် မ ယုံ နိုင် ဘဲ နေ သေး သော အ ခါ၊ သင် တို့ ၌ စား စ ရာ တ စုံ တ ခု ရှိ သ လော ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊42 ငါး ကင် တ ပိုင်း နှင့် ပျား လ ပို့ ကို ကပ် ပေး ကြ ၏။43 ကိုယ် တော် သည် ယူ ၍ သူ တို့ ရှေ့ မှာ စား တော် မူ ၏။44 တ ဖန် မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ မော ရှေ ၏ ပ ညတ္တိ ကျမ်း စာ ၌ ၎င်း၊ ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ကျမ်း စာ ၌ ၎င်း၊ ဆာ လံ ကျမ်း စာ ၌ ၎င်း၊ ငါ့ ကို ရည် မှတ် ၍ ရေး ထား သ မျှ သော အ ချက် တို့ သည် ပြည့် စုံ ရ မည် ဟု ငါ သည် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ စဉ် အ ခါ သင် တို့ အား ဟော ပြော သော အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကား ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ပေ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။45 ထို အ ခါ ကျမ်း စာ ကို နား လည် စေ ခြင်း ငှါ တ ပည့် တော် တို့ ၏ ဉာဏ် ကို ဖွင့် တော် မူ လျှင်၊46 ဤ သို့ ကျမ်း စာ လာ ၏။ ဤ သို့ ခ ရစ် တော် သည် အ သေ ခံ ၍ သုံး ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် ရ မည်။47 ခ ရစ် တော် ၏ အ ခွင့် အား ဖြင့် နောင် တ တ ရား နှင့် အ ပြစ် လွှတ် ခြင်း တ ရား ကို ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ စ သော လူ မျိုး တ ကာ တို့ အား ဟော ပြော ရ မည်။48 သင် တို့ သည် လည်း ဤ အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ၏ သက် သေ ဖြစ် ကြ ၏။49 ငါ့ ခ မည်း တော် ၏ ဂ တိ ရှိ သည် အ တိုင်း သင် တို့ ၌ ငါ ပြု ဦး မည်။ သို့ ဖြစ် ၍ သင် တို့ သည် ကောင်း ကင် က တန် ခိုး ကို မ ခံ မှီ တိုင် အောင် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ နေ ကြ ဦး လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။50 ထို နောက် တ ပည့် တော် တို့ ကို ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ပြင်၊ ဗေ သ နိ ရွာ တိုင် အောင် ဆောင် သွား တော် မူ ပြီး မှ၊ လက် တော် ကို ချီ ၍ ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ ၏။51 ထို သို့ ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ စဉ် တွင်၊ တ ပည့် တော် တို့ နှင့် ခွါ ၍ ကောင်း ကင် ဘုံ သို့ ဆောင် ယူ ခြင်း ကို ခံ တော် မူ ၏။52 တ ပည့် တော် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ပြပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် ပြီး မှ အ လွန် ဝမ်း မြောက် ဝမ်း သာ ခြင်း နှင့် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား ကြ ၏။53 ဘု ရား သ ခင် ကို အံ့ ဩ ချီး မွမ်း လျက် ဗိ မာန် တော် သို့ ရောက် မြဲ ရောက် ကြ ၏။ရှင် လု ကာ ခ ရစ် ဝင် ပြီး ၏။