1 ထို သို့ ယော ဘ သည် မိ မိ ဖြောင့် မတ် သည် ဟု ထင် သော ကြောင့်၊ ထို သူ သုံး ယောက် တို့ သည် ပြန် ၍ မ ပြော ဘဲ နေ ကြ ၏။2 ထို အ ခါ ဗု ဇ အ မျိုး အာ ရ အ နွှယ် ဖြစ် သော ဗာ ရ ခေ လ သား ဧ လိ ဟု သည် အ မျက် ထွက် ၏။ ယော ဘ သည် ဘု ရား သ ခင် ထက် မိ မိ ဖြောင့် မတ် ကြောင်း ကို ပြ သော ကြောင့်၊ ယော ဘ ကို အ မျက် ထွက် ၏။3 ယော ဘ ၏ အ ဆွေ ခင် ပွန်း သုံး ယောက် တို့ သည် ပြန် ၍ မ ပြော နိုင် သော် လည်း၊ ယော ဘ ၌ အ ပြစ် ရှိ သည် ဟု စီ ရင် ကြ သော ကြောင့်၊ သူ တို့ ကို လည်း အ မျက် ထွက် ၏။4 ဧ လိ ဟု သည် သူ တို့ ထက် အ သက် ငယ် သော ကြောင့်၊ ယော ဘ ပြော သော စ ကား မ ကုန် မှီ တိုင် အောင် ဆိုင်း လင့် လျက် နေ ၏။5 ထို သူ သုံး ယောက် တို့ သည် ပြန် ၍ ပြော စ ရာ စ ကား မ ရှိ ကြောင်း ကို သိ မြင် သော အ ခါ အ မျက် ထွက် လေ ၏။6 ထို အ ခါ ဗု ဇ အ မျိုး ဗာ ရ ခေ လ သား ဧ လိ ဟု မြွက် ဆို သည် ကား၊ ငါ သည် အ သက် ငယ် ပါ ၏။ သင် တို့ သည် အ လွန် အ သက် ကြီး ပါ ၏။ ထို ကြောင့် ငါ သည် ကြောက် ၍ ကိုယ် သ ဘော ကို မ ပြ ဝံ့ ဘဲ နေ ပါ ပြီ။7 နေ့ ရက် ကာ လ တာ ရှည် သော သူ သည် စ ကား ပြော အပ် ၏။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ လွန် သော သူ သည် ပ ညာ ကို သွန် သင် အပ် ၏။8 သို့ ရာ တွင် လူ ထဲ ၌ ဝိ ညာဉ် ရှိ ၏။ ဘု ရား သ ခင် အ သက် ရှင် စေ တော် မူ သ ဖြင့် ဉာဏ် ရှိ ၏။9 -10 လူ ကြီး တို့ သည် အ စဉ် ပ ညာ ရှိ သည် မ ဟုတ်။ အ သက် ကြီး သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မှန် သော တ ရား ကို နား လည် သည် မ ဟုတ်။ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ သည် ကိုယ် သ ဘော ကို လည်း ပြ ပါ မည်။11 သင် တို့ စ ကား ကို ကြား ရ အံ့ သော ငှါ ငါ ဆိုင်း လင့် ပြီ။ သင် တို့ သည် ပြော စ ရာ ကို ရှာ ဖွေ ၍ ဆွေး နွှေး သော စ ကား ကို ငါ နား ထောင် ပြီ။12 စေ့ စေ့ နား ထောင် စဉ် တွင်၊ ယော ဘ ကို အ ဘယ် သူ မျှ မ ချေ။13 သို့ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ပ ညာ ကို ရှာ ၍ တွေ့ ပြီ ဟု သင် တို့ ဆို စ ရာ မ ရှိ။ ယော ဘ ကို နှိမ့် ချ သော သူ ကား လူ မ ဟုတ်၊ ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။14 ယော ဘ သည် ငါ့ ကို ရည် ဆောင် ၍ ပြော ပြီ မ ဟုတ်။ သင် တို့ ပြန် ပြော သည် အ တိုင်း ငါ ပြန် ပြော မည် မ ဟုတ်။15 ဤ သူ တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ လျက် ပြန် ၍ မ ပြော ဘဲ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။16 ငါ ဆိုင်း လင့် သည် တွင် သူ တို့ သည် နှုတ် မ မြွက်၊ ပြန် ၍ မ ပြော ဘဲ ငြိမ် ငြိမ် နေ ကြ ၏။17 သို့ ဖြစ် ၍ ငါ သည် ကိုယ် အ တွက် ပြန် ပြော မည်။ ကိုယ် သ ဘော ကို ပြ မည်။18 ငါ သည် ပြော စ ရာ စ ကား နှင့် ပြည့် ဝ ၏။ အ တွင်း ဝိ ညာဉ် နှိုး ဆော် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။19 ငါ့ ဝမ်း သည် ပိတ် ဆို့ သော စ ပျစ် ရည် နှင့် တူ ၏။ အ သစ် သော သား ရေ ဘူး ကွဲ လု သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။20 ငါ သည် သက် သာ ခြင်း ငှါ မြွက် ဆို ရ မည်။ နှုတ် ကို ဖွင့် ၍ ပြန် ပြော ရ မည်။21 အ ဘယ် သူ ၏ မျက် နှာ ကို မျှ မ ထောက်၊ အ ဘယ် သူ ကို မျှ ချီး မွမ်း သော စ ကား နှင့် မ ချော့ မော။22 သူ တ ပါး ကို ချီး မွမ်း သော စ ကား နှင့် မ ချော့ မော့ တတ်။ ထို သို့ ပြု လျှင်၊ ငါ့ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ဘု ရား သည် ငါ့ ကို ချက် ခြင်း ပယ် ရှား တော် မူ မည်။