1 -2 ထို နောက်၊ ယော ဘ သည် နှုတ် ကို ဖွင့် ၍ မိ မိ ဘွား သော နေ့ ရက် ကို ကျိန် ဆဲ လျက် မြွက် ဆို သည် ကား၊3 ငါ ဘွား သော နေ့ ရက် ပျက် စီး ပါ စေ။ သား ယောက်ျား ကို ပ ဋိ သန္ဓေ ယူ ပြီ ဟု သိ တင်း ကြား ပြော သော ညဉ့် လည်း ပျက် စီး ပါ စေ။4 ထို နေ့ ရက် မိုက် ပါ စေ။ ဘု ရား သ ခင် သည် မျက် နှာ ပြု တော် မ မူ ပါ စေ နှင့်။5 အ လင်း မ ပေါ် ထွန်း ပါ စေ နှင့်။ မှောင် မိုက်၊ သေ မင်း အ ရိပ် သည် ထို နေ့ ရက် အ သ ရေ ကို ရှုတ် ချ ပါ စေ။ မိုဃ်း တိမ် ထပ် လွှမ်း မိုး ပါ စေ။ မွန်း တည့် အ ရှိန် ဖြင့် ကြောက် မက် ဖွယ် ဖြစ် ပါ စေ။6 ထို ညဉ့် သည် မှောင် မိုက် ၌ ပျောက် ပါ စေ။ နှစ် စဉ် နေ့ ရက် တို့ နှင့် မ ပေါင်း ပါ စေ နှင့်။7 လ အ ရေ အ တွက် ၌ မ ဝင် ပါ စေ နှင့်။ အော်၊ ထို ညဉ့် သည် ဆိတ် ညံ ပါ စေ။ ရွှင် လန်း သော အ သံ မ ရှိ ပါ စေ နှင့်။8 နေ့ ရက် ကို ရွေး ၍ ကျိန် ဆဲ တတ် သော သူ၊ မိ ကျောင်း ကို ထ စေ တတ် သော သူ တို့ သည် ထို ညဉ့် ကို ကျိန် ဆဲ ပါ စေ။9 ည ဦး ယံ ကြယ် တို့ သည် မိုက် ပါ စေ။ ထို ညဉ့် သည် အ လင်း ကို တောင့် တ ၍ မ ရ ပါ စေ နှင့်။ နံ နက် မိုဃ်း လင်း ကို မ မြင် ပါ စေ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား၊10 ငါ့ အ မိ ၏ ဝမ်း ကို ပိတ် မ ထား၊ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ကို ငါ မ မြင် စေ ခြင်း ငှါ မ ကွယ် မ ကာ။11 ငါ သည် မွေး စ က အ ဘယ် ကြောင့် မ သေ သ နည်း။ အ မိ ဝမ်း ထဲ က ထွက် စ က အ ဘယ် ကြောင့် အ သက် မ ချုပ် သ နည်း။12 ငါ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် ပိုက် ပွေ့ ရ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် နို့ တိုက် ရ သ နည်း။13 ထို သို့ မ ပြု လျှင် ငါ သည် အိပ် ၍ ငြိမ် ပြီ။ ပျော် လျက် နေ ရ ပြီ။14 -15 မြို့ ပျက် တို့ ကို ပြင် ဆင် ပြု စု သော လော ကီ ရှင် ဘု ရင်၊ မှူး မတ် တို့ နှင့် ၎င်း၊ ရွှေ ကို ရ တတ် ၍ ဘဏ္ဍာ တိုက် ၌ ငွေ ကို အ ပြည့် သို ထား သော မင်း တို့ နှင့် ၎င်း ငါ ငြိမ်း ရ ပြီ။16 သို့ မ ဟုတ် အ ချိန် နေ့ လ မ စေ့ မှီ မွေး သော သူ ငယ်၊ အ လင်း ကို မ မြင် ရ သော သူ ငယ် ကဲ့ သို့ ငါ ပျက် စီး ရ ပြီ။17 ထို အ ရပ် ၌ လူ ဆိုး တို့ သည် နောက် တ ဖန် မ နှောင့် ရှက် ရ။ ပင် ပန်း သော သူ တို့ သည် ချမ်း သာ ရ ကြ ၏။18 အ ချုပ် ခံ ရ သော သူ တို့ သည် လည်း အ တူ ငြိမ် ဝပ် ရ ကြ ၏။ ညှဉ်း ဆဲ သော သူ ၏ စ ကား သံ ကို မ ကြား ရ ကြ။19 ထို အ ရပ် ၌ ကြီး သော သူ နှင့် ငယ် သော သူ ရှိ ကြ ၏။ ကျွန် သည် လည်း သ ခင် လက် နှင့် လွတ် ရ ၏။20 ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ခံ ရ သော သူ အား အ ဘယ် ကြောင့် အ လင်း ကို ပေး သ နည်း။ စိတ် နှ လုံး ခါး သော သူ အား အ ဘယ် ကြောင့် အ သက် ကို ပေး သ နည်း။21 သူ တို့ သည် သေ ခြင်း ကို တောင့် တ ၍ မ ရ နိုင်။ ဝှက် ထား သော ဥစ္စာ ကို ဘော် ခြင်း ငှါ တူး သည် ထက် သေ ခြင်း အ ကြောင်း ကို ဘော် ခြင်း ငှါ သာ ၍ တူး ကြ ၏။22 သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း တွင်း ကို တွေ့ သော အ ခါ အ လွန် ဝမ်း မြောက် ၍ အ ထူး သ ဖြင့် ရွှင် လန်း ကြ ၏။23 မိ မိ သွား သော လမ်း ကွယ် ပျောက် သော သူ၊ ဘု ရား သ ခင် ဆီး ကာ ချုပ် ထား သော သူ အား အ လင်း နှင့် အ သက် ကို အ ဘယ် ကြောင့် ပေး သ နည်း။24 အ စာ စား ခြင်း အ ရာ ၌ ငါ ညည်း တွား ခြင်း ရှိ ၏။ ငါ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ခြင်း မျက် ရည် သည် လည်း ရေ စီး သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။25 ငါ ကြောက် သော အ မှု သည် ငါ ၌ ရောက် လာ ပြီ။ ငါ အ လွန် ကြောက် သော ဘေး သည် ငါ့ ကို တွေ့ မိ ပြီ။26 ငါ သည် ငြိမ် ဝပ် ခြင်း မ ရှိ။ ချမ်း ဧ ခြင်း မ ရှိ။ သက် သာ ခြင်း မ ရှိ။ ဒု က္ခ ဆင်း ရဲ သက် သက် ရှိ သည် ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။