1 ဣ ရှ မေ လ လူ တို့ သည် ယော သပ် ကို ဆောင် သွား ၍ အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ရောက် သော အ ခါ၊ အဲ ဂုတ္တု အ မျိုး သား ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ အ မတ် ဖြစ် သော ကိုယ် ရံ တော် မှူး ပေါ တိ ဖါ ထံ မှာ ရောင်း ကြ ၏။2 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယော သပ် ဘက် ၌ ရှိ တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် အ ကြံ ထ မြောက် တတ် ၏။ အဲ ဂုတ္တု အ မျိုး သား မိ မိ သ ခင် ၏ အိမ် ၌ နေ ရ လေ ၏။3 သူ့ ဘက် ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှိ တော် မူ ၍ သူ ပြု လေ ရာ ရာ ၌ အောင် စေ တော် မူ ကြောင်း ကို သ ခင် လည်း သိ မြင် ၏။4 ထို ကြောင့် ယော သပ် သည် သ ခင် ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ ၍ ခ စား လျက် နေ ရ ၏။ သ ခင် သည် လည်း မိ မိ အိမ် တွင် အိမ် အုပ် အ ရာ နှင့် ခန့် ထား ၍ ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို အပ် လေ ၏။5 ထို သို့ အိမ် နှင့် ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို အုပ် စိုး စေ သည် ကာ လ မှ စ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယော သပ် အ တွက် ထို အဲ ဂုတ္တု သား ၏ အိမ် ကို ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ ပေး တော် မူ သော ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ သည် အ တွင်း၊ ပြင်၊ ဥစ္စာ ရှိ ရှိ သ မျှ အ ပေါ် မှာ လည်း သက် ရောက် လေ ၏။6 သ ခင် သည် မိ မိ ၌ ရှိ သ မျှ ကို ယော သပ် လက် သို့ အပ် ၍၊ မိ မိ စား သော အ စာ မှ တ ပါး အ ခြား သော ဥစ္စာ ရှိ မှန်း ကို မျှ မ သိ မ မှတ် ဘဲ နေ ၏။ ယော သပ် သည် ပုံ ပြင် ယဉ် ကျေး ၍ အ သွေး အ ဆင်း လည်း လှ သော သူ ဖြစ် ၏။7 ထို နောက် မှ သ ခင် ၏ မ ယား သည် ယော သပ် ကို တပ် သော စိတ် ရှိ ၍ ငါ နှင့် အ တူ အိပ် ပါ ဟု ဆို ၏။8 ယော သပ် က လည်း၊ ကျွန် တော် သ ခင် သည် အိမ် တော် ၌ ရှိ သ မျှ သော ဥစ္စာ တို့ ကို ကျွန် တော် လက် သို့ အပ် ပါ ပြီ။ ကျွန် တော် ၌ အ ဘယ် ဥစ္စာ ရှိ မှန်း ကို မျှ မ သိ မ မှတ် ပါ။9 ဤ အိမ် တွင် လည်း ကျွန် တော် ထက် သာ ၍ ကြီး သော သူ မ ရှိ ပါ။ ကိုယ် မ ယား ဖြစ် သော သ ခင် မ မှ တ ပါး အ ဘယ် အ ရာ ကို မျှ ကျွန် တော် အား မ မြစ် တား ပါ။ သို့ ဖြစ် လျှင် အ ပြစ် ကြီး သော ဤ အ မှု ကို ကျွန် တော် ပြု ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို အ ဘယ် သို့ ပြစ် မှား နိုင် သ နည်း ဟု သ ခင် ၏ မ ယား ကို ငြင်း ၍ ပြန် ဆို ၏။10 ထို သို့ သ ခင် မ သည် နေ့ တိုင်း သွေး ဆောင် သော် လည်း၊ ယော သပ် သည် သူ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်၊ သူ နှင့် အ တူ အိပ် ခြင်း၊ နေ ခြင်း အ မှု ကို ရှောင် လေ ၏။11 တ နေ့ သ ၌ ယော သပ် သည် အ မှု ဆောင် ခြင်း ငှါ အိမ် ထဲ သို့ ဝင် ၍ အိမ် သား ယောက်ျား တ ယောက် မျှ မ ရှိ သော အ ခါ၊12 သ ခင် မ က ငါ နှင့် အ တူ အိပ် ပါ ဟု ဆို လျက်၊ ယော သပ် အ ဝတ် ကို ကိုင် ဆွဲ လျှင်၊ ယော သပ် သည် မိ မိ အ ဝတ် ကို စွန့် ၍ ပြင် သို့ ထွက် ပြေး လေ ၏။13 ထို သို့ သ ခင် မ လက် ၌ မိ မိ အ ဝတ် ကို စွန့် ၍ ပြင် သို့ ထွက် ပြေး သည် ကို သ ခင် မ သိ မြင် သော အ ခါ၊14 အိမ် သား ယောက်ျား တို့ ကို ခေါ် ၍၊ သင် တို့ ကြည့် ကြ။ ငါ တို့ ၌ မ ရို မ သေ ပြု စေ ခြင်း ငှါ ဤ ဟေ ဗြဲ လူ ကို သ ခင် သွင်း ထား ပြီ တ ကား။ သူ သည် ငါ နှင့် အ တူ အိပ် ခြင်း ငှါ ဝင် လာ ၍ ငါ သည် ကျယ် သော အ သံ နှင့် အော် ဟစ် ရ ၏။15 ကျယ် ကျယ် အော် ဟစ် သံ ကို ကြား လျှင်၊ သူ သည် မိ မိ အ ဝတ် ကို စွန့် ၍ ပြင် သို့ ထွက် ပြေး သည် ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊16 သ ခင် ရောက် သည် တိုင် အောင် ထို အ ဝတ် ကို မိ မိ ၌ ထား လေ ၏။17 သ ခင် ရောက် သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် သွင်း ထား သော ဟေ ဗြဲ ကျွန် သည် ကျွန်ုပ် ကို မ ရို မ သေ ပြု ခြင်း ငှါ ဝင် လာ ပါ ၏။18 ကျွန်ုပ် သည် ကျယ် သော အ သံ နှင့် အော် ဟစ် သော အ ခါ၊ သူ သည် မိ မိ အ ဝတ် ကို စွန့် ၍ ပြင် သို့ ထွက် ပြေး ပါ သည် ဟူ သော စ ကား ဖြင့် ကြား ပြော လေ ၏။19 ကိုယ် တော် ၏ ကျွန် သည် ကျွန်ုပ် ၌ ဤ သို့ ပြု ခဲ့ ပြီ ဟု မ ယား ပြော သော စ ကား ကို သ ခင် ကြား လျှင်၊ ယော သပ် ကို အ မျက် ထွက် ၍၊20 ခေါ် ပြီး မှ၊ ရှင် ဘု ရင် ချုပ် ထား သော သူ တို့ နေ ရာ ထောင် ထဲ မှာ လှောင် ထား သ ဖြင့်၊ ယော သပ် သည် ထောင် ထဲ မှာ နေ ရ ၏။21 သို့ သော် လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ့ ဘက် ၌ ရှိ ၍ ကယ် မ သ နား တော် မူ သ ဖြင့်၊ ထောင် မှူး ထံ မျက် နှာ ရ စေ တော် မူ ၏။22 သို့ ဖြစ် ၍ ထောင် မှူး သည် ထောင် ၌ ချုပ် ထား သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ယော သပ် လက် သို့ အပ် ၍၊ ထောင် ထဲ တွင် ပြု သ မျှ သော အ မှု ကို ယော သပ် စီ ရင် ရ ၏။23 ထို နောက် ထောင် မှူး သည် ထောင် အ မှု ကို ကိုယ် တိုင် ပြန် ၍ မ ကြည့် မ ရှု ရ။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယော သပ် ဘက် မှာ ရှိ ၍ သူ ပြု လေ ရာ ရာ ၌ အောင် စေ တော် မူ သ တည်း။