1 ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ချီ ပြန်၍ ယေ ရိ ခေါ မြို့ တစ် ဘက်၊ ယော် ဒန် မြစ် အ နီး၊ မော ဘ လွင် ပြင်၌ စွဲ ရပ် ကြ ၏။2 ထို အ ခါ အာ မော ရိ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ ပြု သ မျှ ကို ဇိ ဖော့် သား ဗာ လက် မင်း သိ မြင်၍၊3 မော ဘ လူ မျိုး တို့ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ မြောက် များ သည့် အ တွက် ကြောက် လန့် ရွံ ရှာ လျက်၊4 မိ ဒျန် အ မျိုး လူ ကြီး တို့ အား၊ ယ ခု မှာ ဤ အ လုံး အ ရင်း သည် ကွင်း ပြင် ရှိ မြက် ပင် ကို နွား ဟပ် စား သ ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ပတ် ဝန်း ကျင် ရှိ သ မျှ ကို ဟပ် စား တော့ မည် ဟု ဆို ကြ၏။ ထို ကာ လ ဇိ ဖော့် သား၊ မော ဘ ပြည်၌ အုပ် စိုး သော ဗာ လက် မင်း သည်၊5 မြစ် ကြီး အ နား၊ လူ မျိုး သား ချင်း တို့ ပြည်၊ ပေ သော် မြို့ နေ၊ ဗော ရ သား ဗာ လမ် ကို ခေါ် ပင့် ခြင်း ငှါ ရာ ဇ သံ များ ကို စေ လွှတ်၍ အိ ဂျစ် ပြည် မှ ရောက် လာ သော လူ တစ် မျိုး သည် ကျွန်ုပ် နှင့် ရင် ဆိုင် စွဲ ရပ် လျက် မြေ မျက် နှာ ပြင် ကို လွှမ်း မိုး ကြ ပြီ တ ကား။6 ကျွန်ုပ် ထက် ခွန် အား ကြီး သော ဤ လူ မျိုး ကို ကြွ လာ၍ အ မင်္ဂ လာ ပေး ပါ လော့။ ကျွန်ုပ် တို့ သည် လုပ် ကြံ လျက် ဤ ပြည် မှ နှင် ထုတ် နိုင် ကောင်း နိုင် လိမ့် မည်။ ကိုယ် တော် မင်္ဂ လာ ပေး သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ အ မင်္ဂ လာ ပေး သော သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ကို လည်း ကောင်း ကျွန်ုပ် သိ ပါ၏ ဟု ကြား စေ သည့် အ တိုင်း၊7 မော ဘ အ မျိုး၊ မိ ဒျန် အ မျိုး လူ ကြီး တို့ သည် ယ တြာ ကန် တော့ ပွဲ ပါ လျက် ဗာ လမ့် ထံ သွား ရောက် ရာ ဗာ လက် မင်း အ မှာ တော် စ ကား ကို ပြန် ကြား လျှင်၊8 ဗာ လမ် က၊ ယ နေ့ ညဉ့် ဤ တွင် တည်း ခို ကြ ပါ ဦး။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော ဗျာ ဒိတ် ကို ငါ ဆင့် ဆို မည် ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း မော ဘ မှူး မတ် တို့ တည်း နေ ကြ၏။9 ဘု ရား သ ခင် ကြွ လာ၍ ဗာ လမ် အား သင့် ထံ ရှိ သော ဤ သူ တို့ ကား၊ မည် သူ များ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊10 ဗာ လမ် က၊ အ ကျွန်ုပ် ထံ ဇိ ဖော့် သား၊ မော ဘ ဘု ရင် ဗာ လက် မင်း စေ လွှတ်၍၊11 အိ ဂျစ် ပြည် မှ ရောက် လာ သော လူ မျိုး သည် မြေ မျက် နှာ ပြင် ကို လွှမ်း မိုး ကြ ပြီ တ ကား။ လာ၍ အ မင်္ဂ လာ ပေး လော့။ ကျွန်ုပ် စစ် တိုက် လျက် နှင် ထုတ် နိုင် ကောင်း နိုင် လိမ့် မည် ဟု ကြား စေ ကြောင်း လျှောက် ဆို သော်၊12 ဘု ရား သ ခင် က မင်္ဂ လာ ရှိ သော ထို လူ မျိုး ကို လိုက် သွား၍ အ မင်္ဂ လာ မ ပေး ရ ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း နံ နက် အ ချိန် ၌ ဗာ လမ် ထ ပြီး လျှင်၊13 ဗာ လက် မင်း၏ မှူး မတ် တို့ အား သင် တို့ ပြည် သို့ ပြန် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား လိုက် သွား ခွင့် ပြု တော် မ မူ ဟု ဆို လျှင်၊14 မော ဘ မှူး မတ် တို့ ထ သွား၍ ဗာ လက် မင်း ထံ ရောက် သော် ဗာ လမ် သည် လိုက် လာ ရန် ငြင်း ဆို ပါ သည် ဟု တင် လျှောက် ကြ၏။15 ဗာ လက် မင်း သည် အ ရင် ထက် များ ပြား လျက် အ သ ရေ ကြီး သော မှူး မတ် တို့ ကို လွှတ် ပြန်၍၊16 ဗာ လမ့် ထံ ရောက် ကြ သော် ကန့် ကွက် ခြင်း မ ပြု ဘဲ ဆက် ဆက် ကြွ လာ ပါ။ ကျွန်ုပ် သည် ဂုဏ် ထူး ကို တင် လျက် ကိုယ် တော် မိန့် ဆို သ မျှ ကို လိုက် နာ ပါ မည်။ ကြွ လာ၍ ဤ လူ မျိုး ကို အ မင်္ဂ လာ ပေး ပါ လော့ ဟု ဇိ ဖော့် သား ဗာ လက် မင်း မိန့် မှာ တော် မူ ကြောင်း ကို ပြန် ကြား ကြ လျှင်၊17 ဗာ လမ် က၊ ဗာ လက် မင်း သည် ရွှေ ငွေ များ ကို နန်း တော် နှင့် အ ပြည့် ပေး သော် လည်း ငါ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် ကို လွန် ကျူး၍ မည် သည့် အ မှု ကြီး ငယ် ကို မျှ ငါ မ ပြု ဝံ့။18 19 သို့ ဖြစ်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မည် သို့ ထပ် မံ မိန့် တော် မူ မည် ကို ငါ သိ ရန် သင် တို့ လည်း ယ နေ့ ညဉ့် ဤ တွင် တည်း နေ ကြ ပါ ဦး ဟု ဗာ လက် မင်း ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ အား ဆို လေ ၏။20 ညဉ့် အ ခါ၌ ဘု ရား သ ခင် ကြွ လာ၍ ဗာ လမ် အား သင့် ကို ခေါ် ခြင်း ငှါ ထို သူ တို့ လာ သည် ဖြစ် လျှင် ထ၍ လိုက် သွား လော့။ သို့ ရာ တွင် ငါ မိန့် မှာ သည့် အ တိုင်း သာ ပြု ရ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။21 နံ နက် အ ချိန် ဗာ လမ် ထ ပြီး လျှင် မြည်း မ ကို က တင် လျက် မော ဘ မှူး မတ် တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား လေ ၏။22 ထို သို့ လိုက် သွား မှု ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် သည် အ မျက် တော် ထား၍ ငယ် သား နှစ် ယောက် တို့ နှင့် တ ကွ မြည်း စီး သွား သော ဗာ လမ် ကို ဆီး တား ရန် လမ်း တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် ရပ် နေ၏။23 ဓား လွတ် ကိုင် လျက် လမ်း၌ ရပ် နေ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် ကို မြည်း မြင် လျှင် လမ်း ဖဲ့၍ လွင် ပြင် သို့ သွား သည့် အ တွက် ပြန် လှည့် စေ ရန် ဗာ လမ် ရိုက် နှက် လေ၏။24 ထို နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် သည် စ ပျစ် ခြံ စပ်၊ စည်း ရိုး နှစ် ဘက် ရှိ သော လမ်း ကြား တွင် ရပ် နေ သည် ကို မြည်း မြင် သော်၊25 စည်း ရိုး ကို တိုး၍ ဗာ လမ့် ခြေ ကို ညှပ် မိ သည့် အ တွက် ဗာ လမ် ရိုက် ပြန် လေ၏။26 တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် သည် သွား ပြန်၍ ဝဲ ယာ မ လှည့် သာ သော လမ်း ကျဉ်း တွင် ရပ် နေ သည် ကို မြည်း မြင် သော်၊27 ဝပ် သည့် အ တွက် ဗာ လမ် မျက် မန် ထ၍ တောင် ဝေး ဖြင့် ရိုက် နှက် လေ၏။28 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြည်း၏ နှုတ် ကို ဖွင့် တော် မူ သ ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ကို သုံး ကြိမ် မြောက် ရိုက် နှက် စေ ရန်၊29 မည် သို့ ပြု ဘိ သ နည်း ဟု မြည်း မေး သော် ဗာ လမ် က၊ ငါ့ ကို သင် ပြောင် လှောင် လေ စွ။ ငါ့ လက် ဝယ် ထား ရှိ က သတ် လေ ပြီ ဟု ဆို လျှင်၊30 မြည်း က၊ အ ကျွန်ုပ် သည် တစ် သက် ပတ် လုံး ယ နေ့ တိုင် အောင် ကိုယ် တော် စီး သော မြည်း မ ဟုတ် ပါ လော။ ထို သို့ ပြု လေ့ ရှိ ဖူး ပါ သ လော ဟု ဗာ လမ် အား မေး သော် မ ရှိ ဟု ဝန် ခံ ပြီး နောက်၊31 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဗာ လမ့် စ က္ခု ကို ဖွင့် တော် မူ၍ ဓား လွတ် ကိုင် လျက် လမ်း၌ ရပ် နေ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် ကို ဗာ လမ် မြင် သ ဖြင့် ဦး ညွတ် ပျပ် ဝပ် လေ၏။32 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် က လည်း၊ မြည်း ကို သုံး ကြိမ် မြောက် အ ဘယ် ကြောင့် ရိုက် နှက် သ နည်း။ ရုတ် ခြင်း သွား သည် ကို မြင်၍ ဆီး တား ရန် ငါ ကြွ လာ ပြီ။33 မြည်း သည် ငါ့ ကို မြင် သ ဖြင့် သုံး ကြိမ် တိုင် လွှဲ ရှောင် ခဲ့ ပြီ။ ထို သို့ မ ရှောင် ခဲ့ လျှင် ငါ သည် သင့် ကို ကွပ် မျက်၍ မြည်း အား အ သက် ချမ်း သာ ပေး လေ ပြီ ဟု မိန့် ဆို တော် မူ သော်၊34 ဗာ လမ် က၊ အ ကျွန်ုပ် ပြစ် မှား မိ ပါ ပြီ။ ဆီး ဆို့ ရန် လမ်း တွင် ရပ် နေ တော် မူ သည် ကို မ သိ ပါ။ ယ ခု မှာ သွား စေ တော် မ မူ လို လျှင် ပြန် သွား ပါ မည် ဟု လျှောက် ဆို သည့် ကာ လ၊35 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် က၊ သူ တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား လော့။ သို့ ရာ တွင် ငါ ပေး မည့် ဗျာ ဒိတ် ချက် ကို သာ ဆင့် ဆို ရ မည် ဟု ခွင့် ပြု တော် မူ သည့် အ တိုင်း ဗာ လက် မင်း၏ မှူး မတ် တို့ နှင့် အ တူ ဗာ လမ် လိုက် သွား လေ၏။36 ဗာ လက် မင်း သည် ဗာ လမ် လိုက် လာ ကြောင်း ကြား သိ သော် အာ နုန် ချောင်း အ နီး၊ မော ဘ ပြည် နယ် စွန်း ရှိ အာ ရ မြို့ သို့ ခ ရီး ဦး ကြို ထွက် ပြီး လျှင်၊37 ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ပင့် ရန် ကျွန်ုပ် စေ လွှတ် ခဲ့ သည် မ ဟုတ် ပါ လော။ မ ကြွ လာ ခြင်း ကား အ သို့ နည်း။ ကျွန်ုပ် သည် ဂုဏ် မ တင် နိုင် ပါ သ လော ဟု မေး ရာ၊38 ဗာ လမ် က၊ ယ ခု ရောက် လာ ပြီ ဖြစ် သော် လည်း ကိုယ် တိုင် တစ် စုံ တစ် ရာ ပြော နိုင် ခွင့် ရှိ သ လော။ ကျွန်ုပ် နှုတ် တွင် ဘု ရား သ ခင် ထည့် သွင်း တော် မူ သော ဗျာ ဒိတ် ကို သာ ဆင့် ဆို ပါ မည် ဟု ဆို လျက်၊39 ဗာ လက် မင်း နှင့် အ တူ လိုက်၍ ကိ ရ ယဿု ဇုတ် မြို့ သို့ ရောက် ကြ ရာ၊40 ဗာ လက် မင်း သည် နွား၊ သိုး များ ကို ပူ ဇော် ပြီး လျှင် ဗာ လမ် နှင့် မှူး မတ် တို့ အား ပေး ပို့ လေ၏။41 နံ နက် အ ချိန်၌ ဗာ လက် မင်း သည် ဗာ လမ် ကို ဗာ မုတ် ဗာ လ ကုန်း သို့ ခေါ် ဆောင် သ ဖြင့် ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ တပ် စွန် တပ် ဖျား ကို ပြ သော်၊