1 အ သီး အ ခြား နေ တတ် သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အ လို ဆ န္ဒ ပြည့် စုံ စေ ရန် ရှာ ကြံ၍၊ အ မျှော် အ မြင် ပ ညာ ရှိ သ မျှ ကို မျက် မာန် ထ ၏။2 မိုက် မဲ သော သူ သည်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန်၌ မ ဟုတ်။ ကိုယ့် သ ဘော ကို ဖွင့် ပြ ရာ၌ သာ မွေ့ လျော် တတ်၏။3 လူ ဆိုး လာ ရာ တွင်၊ မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ရှက် ကွဲ ရာ တွင်၊ ကဲ့ ရဲ့ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ခံ ရ၏။4 လူ့ နှုတ် မြွက် ချက် သည်၊ နက် နဲ သော ရေ၊ စီး မြဲ သော မြစ်၊ ပ ညာ စမ်း ရေ ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။5 တ ရား ဆုံး ဖြတ် ရာ တွင် လူ ဆိုး အား၊ မျက် နှာ ပေး ရန်လည်း ကောင်း၊ လူ ကောင်း အား၊ ရှုံး စေ ရန်လည်း ကောင်း၊ မ သင့် မ လျော်။6 မိုက် မဲ သူ၏ နှုတ် ခမ်း သည်၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ပွား စေ တတ်၏။ နှုတ် လည်း၊ ဒဏ် ချက် များ ကို တောင်း ဆို တတ်၏။7 မိုက် မဲ သူ၏ နှုတ် သည် ကိုယ့် ပျက် စီး ရာ၊ နှုတ် ခမ်း လည်း ကိုယ့် အ သက် ကို ကျော့ မိ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် ၏။8 ကုန်း ချော သူ၏ စ ကား သည် မြိန် ရှက် သော ဘော ဇဉ် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ ဝမ်း အ တွင်း သို့ ဝင် တတ် ၏။9 အ လုပ် ပျင်း ရိ သော သူ သည်၊ ဖြုန်း တီး တတ် သူ နှင့် ညီ အစ် ကို တော် ၏။10 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် သည်၊ ခိုင် ခံ့ သော ရဲ တိုက် သ ဖွယ် ဖြစ်၍၊ ဖြောင့် မတ် သော သူ ပြေး ဝင် လျက် လုံ ခြုံ စွာ နေ ရ ၏။11 ကိုယ့် စည်း စိမ် သည်၊ ခိုင် ခံ့ သော မြို့၊ မြင့် သော မြို့ ရိုး သ ဖွယ် ဖြစ် သည် ဟု၊ သူ ကြွယ် ထင် မှတ် တတ်၏။12 ကျိုး ပျက် ခြင်း ခြင်း မ တိုင် မီ၊ လူ သည် စိတ် နေ မြင့် တတ်၏။ ဂုဏ် အ သ ရေ အ ရင် လည်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း တည် ရာ ၏။13 မ ကြား ရ မီ အ မှု ကို ဆုံး ဖြတ် သူ သည်၊ မိုက် မဲ ခြင်း နှင့် အ သ ရေ ပျက် ခြင်း သို့ ရောက် ရ၏။14 လူ့ စိတ် သည်၊ ရုပ် အား နည်း ခြင်း ကို ခံ နိုင် သော် လည်း၊ ကြေ ကွဲ သော စိတ် ကို ကား၊ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် သ နည်း။15 ဉာဏ် ကောင်း သော သူ၏ စိတ် သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို ရ၏။ ပ ညာ ရှိ သူ၏ နား သည်၊ အ သိ ပ ညာ ကို လိုက် နာ တတ် ၏။16 လူ၌ ပါ သော လက် ဆောင် သည်၊ လမ်း ကို ဖယ် ရှဲ၍၊ တန် ခိုး ကြီး သူ တို့ ထံ ဝင် သွား ခွင့် ရ စေ တတ် ၏။17 ကိုယ့် အ မှု ကို အ ဦး လဲ လျှောက် သူ သည်၊ ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် သော် လည်း၊ တစ် ဖက် သား ဝင်၍ စစ် မေး တတ်၏။18 စာ ရေး တံ ချ သ ဖြင့် ရန် ကို ငြိမ်း စေ၍၊ အ ကြီး အ ကဲ တို့၏ ရန် ကို လည်း ဖျန် ဖြေ တတ် ၏။19 ကျူး လွန် ၍ စိတ် နာ သော ညီ အစ် ကို ရ ရန် သည်၊ ခိုင် ခံ့ သော မြို့ ကို ရ ရန် ထက် ခက်၏။ ထို သူ နှင့် ရန် တွေ့ ရ ခြင်း လည်း၊ ရဲ တိုက် ကန့် လန့် ကျင် ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။20 လူ သည် ကိုယ့် နှုတ် အ သီး နှင့် ဝမ်း ပြည့် ရ၏။ နှုတ် ခမ်း၏ အ ကျိုး အ ဖြစ် နှင့် လည်း ရောင့် ရဲ ရ၏။21 လျှာ သည်၊ အ သက် ရှင် စေ ရန်၊ သေ စေ ရန် တန် ခိုး ရှိ၏။ လျှာ ကို နှစ် သက် သော သူ လည်း၊ ၎င်း၏ အ သီး ကို စား ရ လိမ့် မည်။22 မ ယား ကို ရ သော သူ သည်၊ ကောင်း သော အ ရာ ကို ရ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မှ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ ရ ၏။23 သူ ဆင်း ရဲ သည်၊ အ သ နား ခံ၍ တောင်း ပန် သော် လည်း၊ သူ ကြွယ် သည်၊ ကြမ်း တမ်း စွာ ပြန် ပြော တတ်၏။24 အ ပေါင်း အ ဖော် များ သော သူ သည်၊ ကိုယ် ကျိုး မ ရှိ သော် လည်း၊ ညီ အစ် ကို ရင်း ချာ ထက်၊ ခင် တွယ် တတ် သော မိတ် ဆွေ ရှိ သေး ၏။